02 Kathleen, Georgia

Ik moet echt even goed nadenken wat ik de afgelopen dagen gedaan heb. Niet dat ik zo ontzettend veel gedaan heb, maar ik ben gewoon niet zo bezig geweest met plannen en actief bezig zijn. Misschien heb ik het al eerder geschreven, maar deze week is de beste overgang tussen het normale leven thuis en het avontuur in het westen straks. Helaas is het waar: time flies when you’re having fun.

DONDERDAG

Donderdagmorgen heb ik eerst gevideobeld met mijn oma Peters. Ze was jarig en werd 90 jaar! Het was heel leuk om haar en mijn oom even te zien. Oma is goed op de hoogte van mijn avontuur, want ze volgt me op Facebook!

Daarna zijn Stacey en ik terug gegaan naar het land van Stephens vader. We hebben er een wandeling gemaakt. Het viel een beetje tegen, want de grond was nogal vol gaten en er stonden best veel irritante struikjes. Ik dacht dat ik wel met een korte broek en sandalen kon gaan wandelen, maar dat bleek niet zo’n goed idee te zijn. Ik heb de krassen van de kleine doorntjes nu op mijn voeten en schenen staan, haha.

Na de wandeling zijn we nog even naar het plaatsje Byron zelf gegaan. Stacey en Stephen hebben in het begin van hun huwelijk in het huisje naast zijn vader gewoond. Ze verhuisden naar Warner Robins toen Finn (de jongste) een half jaar was. Het huisje hoorde bij het grote huis ernaast. Daar woonde 100 jaar geleden een huisarts. Hij liet het kleine huis bouwen voor zijn praktijk, maar richtte het ook in als een kliniek voor bevallingen. Daar was hij voor die tijd heel vooruitstrevend in. Daarna is het dus lange tijd een woonhuis geweest. Nu zit er een leuke cadeauwinkel in. Het was heel tof om te zien waar Stacey en Stephen woonden destijds!

Daarna gingen we naar Lowe’s, een soort uit de kluiten gewassen Gamma. Maar ja, wat is hier niet enorm groot??? We bleven in het tuingedeelte. Ik had als bedankje bedacht om plantjes te kopen voor de bakken bij de trap bij de voordeur. Het werden gerbera’s (mijn lievelings en blijkbaar ook die van Stacey, haha), geraniums en wat opvulgroen.

In de middag heeft Stacey gewerkt en heb ik zitten lezen en een tukkie gedaan. Aan het einde van de middag haalde Christine me op. Ik ken haar van de kerk van Stacey en heb haar 5 jaar geleden bij de zondagsschool een paar keer geholpen. We hadden een leuke klik, dus ik had haar gevraagd om af te spreken. Aangezien zij haar kinderen thuisonderwijs geeft, vond ze het tof om mij mee uit eten te nemen. We zijn naar een Mexicaans restaurant gegaan en hebben fajitas besteld. We hebben heel veel gekletst, zo leuk! Ze vond het jammer dat de avond zo snel voorbij ging. Natuurlijk ging ik met een doos left-overs naar huis.

Toen ik thuis kwam, heb ik nog een hele tijd met Stacey en Stephen gekletst. Ook hebben gezocht naar een zender waarop nieuws over Oekraïne te vinden was. Blijkbaar is CNN de enige zender die er echt verslag over doet. Op dat moment was er brand bij de kernreactor. Ik las de volgende dag dat het ze gelukt was om deze te blussen. Maar mensen, wat is de wereld opeens anders nu Poetin op oorlogspad is! Ik maak me zorgen, maar weet niet precies waarover. Het voelt bizar om hier vakantie te vieren, met al die ellende nu in een land dat voor kort gewoon rustig in vrede leefde.

VRIJDAG

We begonnen de dag in de tuin, voordat het echt heet zou worden. We hebben de planten in de bakken gedaan en waren we heel trots op onze noeste arbeid. Ik had gedacht dat Stacey wel helemaal relaxt zou zijn door het werken met aarde en groen enzo. Maar dat was over op het moment dat ik achter het stuur van haar auto (Subaru Outback) kroop om ons door Warner Robins te rijden. We gingen eerst nog even langs Christine, om een pak stroopwafels af te geven (was ik de avond ervoor vergeten). Daarna naar het kantoor van Stacey. Ze heeft serieus bij ieder verkeerslicht een gil proberen in te houden (wat niet altijd lukte), omdat ze dacht dat ik niet op tijd af zou remmen. Bij iedere bocht hield ze zichzelf vast aan het portier. Ik heb haar zo ontzettend hard uitgelachen! Op de parkeerplaats bij haar kantoor heb ik daarom expres een paar scherpe bochten genomen. Tijdens de vergadering van Stacey heb ik zitten lezen in haar kantoortje.

Ik schreef al eerder dat Lowe’s enorm groot is voor een kluswinkel. Maar ik heb nog nooit zoiets gezien als de Hobby Lobby. Stel je even een Albert Heijn XL voor, maar dan alleen met knutselspullen. Ik keek mijn ogen uit! Stacey moest wat dingen kopen voor een babyshower. Ik heb elastiek gekocht en wat kralen, zodat ik armbandjes kan maken (reminder to self: dat moet ik vanavond nog even doen). Ik zag nog 2 van die macramé plantenhangers, 40% off. Die heeft ze ook gekocht en hangen nu aan de veranda, superleuk!

’s Avonds kwamen de ouders van Stacey en een nichtje van hen (ze heet Georgia) hier eten. Ik ken haar ouders van 5 jaar geleden, toen ik bij hen was met Thanksgiving. Het was een heel fijn weerzien! We hadden ‘charcuterie’, een plank met allemaal hapjes, en daarnaast nog gegrilde groente. Na het eten hebben we Ligretto gespeeld. Dat spel had ik 5 jaar geleden al meegenomen, maar toen waren de kinderen er nog te klein voor. Inmiddels is vooral Finn er heel goed in geworden! Het was een leuke avond, maar ik ben dan altijd ook wel blij dat ik me terug kan trekken in mijn eigen kamer. Ik lag iets na 22 uur in bed.

ZATERDAG

Vandaag is mijn laatste volle dag hier. We hebben vanmorgen zaadjes geplant in potten. Daarna zijn Stacey en ik weer naar Lowe’s gegaan, om meer plantjes te kopen. Die hebben we ook weer in potten gedaan. Het werd alweer snel warm, waardoor ik veel binnen ben. Ik heb nog steeds af en aan hoofdpijn, de hitte buiten helpt daar niet echt bij.

Stephen is druk met het bouwen van de veranda achter. Dat gaat heel gaaf worden. Sadie heeft lekkere chocolate chip cookies gebakken. Zij is vanmiddag naar een voetbalwedstrijd. Ik heb met Finn meer dan een uur Ligretto gespeeld. Het bleef spannend, maar na meerdere potjes heeft hij alsnog gewonnen. Ik heb ondertussen een stapel van mijn kleren in de wasmachine en daarna droger gemikt. Dus die kunnen straks mooi schoon mijn koffer weer in. Ik zal zo eens wat gaan inpakken.

Stacey en Stephen zijn nu naar een bruiloft. Dat betekent dat Finn en ik alleen thuis zijn. Hij doet nog even een spelletje op de laptop en dan gaan we zo naar Freddy’s (soort McD, maar dan beter). Na het eten komt Sadie weer thuis. Ik denk dat we dan ook nog een spelletje gaan doen. De bruiloft duurt tot ongeveer 20u, dus ze zullen dan een half uur later terug zijn. Denk ik, want ik heb eigenlijk geen idee waar de bruiloft is, haha.

Even later…

Finn en ik zijn dus op ‘date’ geweest. Hij vond dat maar niks, dat ik het zo noemde, haha. Want ja, welke 10-jarige jongen gaat er nu op date met een 40-jarige vrouw?! Dus zijn we als goede vrienden uit eten geweest. We hebben een burger en friet gegeten en het was gezellig! We hebben het toetje, frozen custard, mee naar huis genomen. Nu zit hij te bellen met zijn neef Eli, de zoon van Staceys zus en zwager. Ik heb mijn koffer zo goed als ingepakt. Ik heb me zo thuis gevoeld, dat mijn kamer een bende is/was en er overal wel iets van mij ligt/lag. Had even een schrikmoment dat ik mijn fleecevest ergens had laten liggen, maar die lag in de auto. Verder denk ik dat ik alles wel redelijk op orde heb.

Lieve mensen, morgenmiddag vlieg ik naar Los Angeles. Daar haal ik de huurauto op en rijd ik naar Palmdale, waar ik via airbnb een kamer gevonden heb. Ik zie enorm op tegen de vliegreis van 5 uur. Hopelijk valt het mee dit keer… Ik ben wel heel erg benieuwd naar California! Het wordt mijn eerste keer aan de westkust. So, see you on the other side (of the country)!