13 Lewiston en Eureka, California

Donders, de tijd vliegt! Mocht je ooit de mogelijkheden hebben om een sabbatical te nemen, doe dat dan zes maanden! Want ik ben nu twee maanden weg en eh… mijn laatste dag thuis voelt als gister. Pas wanneer ik al mijn foto’s en blogs doorkijk, besef ik dat ik al heel veel gezien en gedaan heb. Zelfs hier in Lewiston heb ik genoeg te doen. Moet even mijn agenda erbij pakken wat ik sinds mijn laatste verslag ook al weer gedaan heb…

Ik heb op Goede Vrijdag, tijdens mijn wekelijkse boodschappendoenerij, het museumpje in Weaverville bezocht. Het is niet heel groot, maar er is wel veel te zien. De afgelopen 100 jaar hebben allerlei mensen spullen gedoneerd, waardoor je nu een goed beeld krijgt van hoe men in het verleden hier leefde. Natuurlijk leefden hier voor de Europeanen ook al mensen, maar ja, daar is niet heel veel van terug te vinden. In Weaverville staat ook een Chinese tempel, die helaas dicht was toen ik er was. Toen hier goud gevonden werd, kwamen er ook Chinezen om te werken in de mijnen. Daardoor ontstond er een kleine Chinese gemeenschap. Verder heeft Weaverville wat leuke winkels, maar als je hard loopt, loop je zo het centrum voorbij, haha. 's Avonds werd ik door mijn hosts mee uit eten gevraagd, omdat één van de tienermeiden uit het dorp jarig was.

De zaterdag erna ben ik naar East Weaver Campground gegaan. Het was een dag wat beter weer (tussen iets van 9 dagen met veeeeeel regen), dus ik vond dat ik er op uit moest. Mijn host vertelde dat daar een mooie, niet al te lange, wandelroute is. En inderdaad, de route van 4 tot 5 km is prachtig! Ik had mezelf wel lichtelijk bang gemaakt door me voor te stellen hoe het zou zijn als ik een beer tegen kwam. Want dat is serieus mogelijk. Even later zag ik een schattige haas en heb ik de beer maar even uit mijn verbeelding gepoetst. Ik moet nog steeds opzoeken wat je moet doen als je inderdaad een beer tegenkomt, bedenk ik me nu.

Zondags was het Pasen! In de kerk was een paasontbijt, met heel heel veel zoetig- en hartigheid. Het was gezellig, vooral nu ik een aantal mensen wat beter ken. Na de dienst ben ik met mijn host Colleen mee naar haar ouders in Redding gereden. Haar man Bob was er al. De ouders zijn 87 en 91, maar nog superkwiek! We hebben een paar potjes Mexican Train gedaan. Daarna hebben we heerlijk gegeten. En daarna ben ik met Bob teruggereden. Colleen bleef in Redding, omdat ze daar een paar dagen per week werkt.

Maandag, dinsdag en woensdag regende het vooral. Ik heb maandags voorgelezen aan 1 kind in de bieb. Jammer genoeg waren er niet meer kinderen. In de middag ben ik naar Diane en Stephen (een stel zestigers) uit de kerk geweest. Ze wonen aan Lewiston Lake. Vanuit hun zitkamer hebben ze er uitzicht op. Zelfs met de stromende regen was het mooi. Dinsdags heb ik veel op mijn telefoon zitten frutten en wat gelezen. En woensdagavond was het weer tijd voor de tieners in de sporthal. Na drie kwartier rennen en vliegen (door hen) was het tijd voor een praatje (door mij). Ik heb hen het verhaal van de verloren zoon (uit de bijbel) verteld en daarna kort iets over de tijd dat ik als tiener gepest werd. Mijn boodschap ging over vergeving en die kwam gelukkig goed over. Ze stelden na afloop slimme vragen, dus ik was tevreden!

Donderdag werd het eindelijk beter weer, dus ik had besloten een paar dagen naar Eureka aan de kust te gaan. Dat is meer dan twee uur rijden, over een slingerende weg. Je mag er 55 mph (80 kmu), dus prima gangetje. Helaas reed er een vrachtwagen voor mij en nog 9 auto’s en die vrachtwagen reed 35 tot 40 mph. Nu is de regel op zo’n weg, dat langzamer verkeer verplicht uitwijkt als de daarvoor bedoelde strook er is. Maar deze vrachtwagen negeerde de ene naar de andere uitwijkplek. Ik kan me zo voorstellen dat iedereen in de auto’s daarop zat te mopperen. Maar als dat nou het enige was waar ik me druk over hoefde te maken… Want op een gegeven moment hoorde ik een raar geluid, zette ik de auto aan de kant, deed mijn deur open en zag een platte achterband. Ik heb even HEEL HARD geschreeuwd. Want natuurlijk geen telefoon- of internetbereik en geen enkele auto die dan stopt he? Maar doordat het zo geregend had de dagen ervoor, reed er een soort sneeuwschuiver de weg op en neer om stenen van de weg te schuiven. Zo’n steen was waarschijnlijk de oorzaak van mijn lekke band. Ik stond er nog geen 5 minuten en toen kwam die schuiver langs. De bestuurder kon met zijn portofoon hun centrale bellen en die belden de Highway Patrol. Na drie kwartier kwam er inderdaad een politieagent en die heeft de reserveband er op gezet. Ik heb goed opgelet, dus als het nog een keer zou gebeuren, dan weet ik hoe het moet. Ik ben daarna heel rustig naar Arcata, vlakbij Eureka, gereden. Daar heb ik een andere band er op laten zetten. Ik heb het steentje van 1 cm groot als souvenir meegekregen. Uiteindelijk was ik om 16 uur bij mijn hotel, in plaats van om 12 uur. Na mijn avondeten heb ik nog een wandeling naar de haven en de baai gemaakt. Op zich was het prachtig, mooie huizen en een lekker zonnetje erbij. Maar er waren flink wat daklozen, die over het algemeen high zijn van wat dan ook. Ik rook in ieder geval overal wiet. Ik voelde me er niet heel veilig door, dus ben met een flinke pas terug naar mijn hotel gegaan.

Vrijdag ben ik naar Avenue of the Giants gegaan. Dat was in 1 woord WOW! Ooit stonden er overal aan de westkust van die enorme Redwoods, een soort sequoia-bomen. Maar ja, toen kwamen die verrekte Europeanen en die zagen alleen maar bruikbaar hout, in waarschijnlijk in hun ogen onuitputtelijke voorraden. Maar zo onuitputtelijk was het dus niet en men heeft in het verleden ternauwernood nog stukken bos kunnen redden. De meeste bossen zijn beschermd en daar mag je niet komen. Maar er slingert ook een weg doorheen en letterlijk langs deze weg staan de giganten. Ik heb hier en daar foto’s gemaakt, maar geen enkele foto of video laat echt zien hoe bizar groot die bomen zijn. Het was een heerlijke dag! Ik besloot daarom aan de haven in Eureka te gaan eten, in een echt goed restaurant. En daarna afgesloten met een ijsje in het zonnetje, aan het water.

Zaterdagochtend ben ik naar de kleine dierentuin in Eureka gegaan. Ze hebben er leuke dieren als otters, flamingo’s, een rode panda enzo. Maar de belangrijkste attractie is de Sky Walk. Dat is een soort boomkroonpad tussen de sequoia’s. Die bomen zijn natuurlijk veel te hoog om echt tussen de kronen te kunnen lopen. Maar zelf al op een aantal meter hoogte is het al indrukwekkend. Daarna ben ik naar het strand van Samoa gegaan. Dit was de allereerste keer dat ik de Stille of Grote Oceaan (Pacific in het Engels) bewust zag! Er was bijna niemand op het strand, waarschijnlijk omdat het grijs en bewolkt enzo was. Ik heb er even gelopen om te zoeken naar mooie schelpen. Ik heb uiteindelijk twee Zanddollars gevonden, dat zijn hele mooie platte ronde schelpen. Daarna ging ik naar Trinidad. Dat is een schattig klein plaatsje aan zee. De zon scheen daar wel, dus heb wat mooie foto’s van de baai kunnen maken. Na een superlekkere lunch in een tof restaurantje ben ik terug gegaan naar Lewiston. Ik zat niet heel relaxt in de auto, maar de reis ging gesmeerd.

Zondagmorgen ging ik weer naar de kerk. En in de middag was er knutselen voor kinderen in de bieb. Dat werd weer door Amy geleid. Ze leerde de kinderen om te weven. Ik heb mee kunnen helpen. Erg leuk om te doen weer! Daarna heb ik nog een paar uur bij het uitzichtpunt boven Lewiston Lake zitten lezen.

Gister, maandag, ben ik ’s ochtends weer naar de bieb gegaan, om voor te lezen aan de kinderen. Er waren nu wel kinderen, maar alle vrijwilligers waren er ook om de schuurtjes op te ruimen. Dus daar ging alle aandacht (ook van de kinderen) naar uit. Ik ben maar even gebleven, want helpen kon ik niet. Ik heb een groot deel van de middag lekker aan Lewiston Lake zitten lezen. Bij thuiskomst heb ik nog even Bob geholpen om een paard vast te houden. Hij moest de voet van het paard schoonmaken vanwege een abces. Nu houd ik niet zo van paarden (groot hoofd, grote tanden, groot alles), maar het dier bleef braaf staan gelukkig.

En dan is het vandaag dinsdag. Dinsdag lijkt een beetje een random dag om een verslag te typen, maar vanaf morgen is alles anders, haha! Ik ga naar Redding om Harald van het vliegveld op te halen! Vanmiddag ging ik nog een keer in m’n eentje naar Lewiston Lake, lekker in het zonnetje zitten. Want eindelijk, eindelijk, sinds mijn terugkomst uit Eureka is het alleen nog maar mooi weer! En dat blijft het de komende dagen ook nog. Dus ik ga lekker Harald alles hier laten zien, daar heb ik zoveel zin in! We gaan maandag samen op reis en maken een grote zigzag door California met als eindpunt Los Angeles. Ook daar zin in. Jullie horen binnenkort weer van me. Toedels!

Check ook de foto’s die ik straks op Facebook zet! Ben je daar nog geen vriendjes met me, dan wordt het tijd dat we dat wel worden. ;-)

Fijne Koningsdag allemaal!