03 Lancaster, PA

Ik zit nu aan de eettafel in mijn kelderappartement in Leola, een dorpje in de buurt van Lancaster in de staat Pennsylvania. Ik heb hier een grote ruimte voor mezelf, met een kingsize bed, een keukentje (geen kookgelegenheid), een eettafel (dus) en een enorme hoekbank. Die bank was waarom ik deze ruimte gereserveerd had en hij is fantastisch! Het is fijn om een soort van eigen huisje te hebben hier. Helaas is de wc en douche boven en moet ik eerst de keuken door. Vooral ’s nachts leek me dat niet zo handig, maar het valt mee. De bewoners heb ik amper gezien. Ze hebben een café/restaurantje in Lancaster en zijn daar veel, vermoed ik. Toen ik binnenkwam vrijdag, rook (stonk) hier alles naar appelkaneel. Ze hadden van die geurstokjes neergezet, ik denk om een vochtige lucht te verbloemen. Maar het sloeg direct op mijn keel en ik wist zeker dat ik er hoofdpijn van zou krijgen. Ik heb die stokjes dus maar buiten neer gezet. Er staat nog een schaal met potpourri op de eettafel, maar die stinkt niet zo erg. Jammer genoeg kan ik de ramen niet open zetten. Natuurlijk wel de deur, maar daar zit geen hor voor en er vliegt al van alles rond buiten. Bovendien vind ik het wel meevallen met de vochtigheid, het is me nog niet opgevallen.

Goed, ik kwam hier dus vrijdag aan. Het was een hele, hele lange dag in de auto. Ik vertrok om 10 uur ’s ochtends uit Niagara Falls, voor een rit van 6 uur als je door rijdt. Ik ben een aantal keer gestopt; om te tanken, te plassen, wat te eten, of een combinatie hiervan. Het is verleidelijk om maar gewoon uren door te rijden, maar niet verstandig als je alleen rijdt. Zo af en toe zuurstof opsnuiven en de benen strekken is heel belangrijk. Helaas kwam ik op het laatste stuk bij Lancaster nog in de file terecht en was ik uiteindelijk pas om half 6 ’s avonds hier in Leola. Ik heb al mijn spullen naar binnen gesleept en ben toen toch weer de auto ingestapt. Ik ben hier eerder geweest, in september 2017, en wist dat hier een Chick-fil-A zit. Dat is een christelijk fastfood restaurant, waar ze dus alleen kipburgers, -salade en -nuggets serveren. Het is lekker eten, maar dat vond de rest van de omgeving ook, het zat bomvol. Gelukkig kwam er net een klein tafeltje vrij toen mijn eten klaar was. Anders had ik in de auto moeten eten, want buiten regende het en het was te lang rijden naar mijn appartement. Daarna ben ik teruggereden en ben op eerder genoemde fantastische hoekbank geploft.

Voor zaterdag had ik een heel plan gemaakt om dingen te bezoeken en kopen. Ik ben hier dus eerder geweest en wilde terug naar bepaalde Amish winkels voor wat souvenirs voor mezelf en familie en vrienden. Met name op zoek naar de zogenaamde barnstars; ijzeren sterren voor aan (verrassend) de schuur. De Amish hangen ze als versiering op en ik vind ze wel cool. Dit keer ben ik ook naar de Amish Farm & House geweest. Het is een huis midden in (welk dorp eigenlijk?)… Lancaster, maar vlakbij Bird-in-Hand. Er zijn trouwens nog meer grappige namen hier in de omgeving; Fertility (Vruchtbaardheid), Paradise, Blue Ball en Intercourse (Geslachtsgemeenschap). Ik zet zo een foto op Facebook waarop de herkomst van deze namen wordt uitgelegd. Anyhow, de Amish Farm & House is een goeie plek om meer over de Amish te leren. Je krijgt een rondleiding met heel veel informatie door het huis en mag daarna zelf rondlopen op de kleine boerderij. Het terrein was ooit groter, maar een groot deel is opgeslokt door een vestiging van warenhuis Target.

Ik heb in ieder geval weer meer geleerd over de Amish, ondanks dat ik veel boeken van Beverly Lewis gelezen heb (en ik hier al eerder geweest ben). Zo weet ik nu dat buggy’s en kinderwagens niet verboden zijn (zie vorige blog). En dat je wel een koelkast op gas mag hebben en zelfs elektriciteit van batterijen en zonnepanelen mag gebruiken. Het gaat er om dat hun huizen niet verbonden zijn met ‘de wereld’ door midden van het elektriciteitsnet. Ze hebben ook telefoons, in een huisje op de rand van het erf (met een zonnepaneel erop). Omdat ze de telefoon niet over horen gaan, werken ze vooral met voicemail. Veel Amish hebben tegenwoordig wel een mobiel, omdat ze die nodig hebben voor hun werk. Dat is ook iets wat ik geleerd heb… Amish mensen zijn van oorsprong vooral boeren. Een vader kocht voor zijn getrouwde zonen een stuk land met een huis. Die zoon werd dan ook boer. Maar tegenwoordig is het land steeds schaarser en vooral veel duurder. Bedenk dan ook dat de Amish soms gezinnen van 10 kinderen hebben en je begrijpt dat ze niet allemaal meer boer kunnen worden. Aangezien ze niet meer school hebben gehad dan de 3e klas (als ze 15 jaar), kunnen ze alleen ongeschoold werk doen. De meeste Amish werken dan ook als timmerman, meubelmaker of iets dergelijks. Ze werken vaak voor de ‘English’, dat zijn alle mensen die niet Amish zijn. De Amish hebben dus geen artsen, advocaten of ander hoogopgeleide mensen. Ze maken wel gebruik van Englishe mensen die dat wel zijn. Zo betalen ze artsen en ziekenhuizen contant, ze hebben immers geen ziektekostenverzekering. Kunnen ze het niet betalen, dan springt de hele Amish gemeenschap bij. Brandt er een huis of schuur af, dan bouwen ze met elkaar binnen no time een nieuwe. Ik weet nu ook waarom ik overal Amish mensen zie steppen. Naast hun ‘horse & buggy’ mogen ze niet fietsen, maar wel steppen. Een step brengt je namelijk niet zo ver als een fiets, al vind ik dit persoonlijk niet zo’n logische verklaring. Ze rijden dus niet in auto’s, al doen de jongens in hun ‘rumspringa’ dat vaak wel. Het is heel gek om een jongen in traditionele kleding in een pick-up te zien rijden. Het is trouwens best wel oppassen met die koetsjes op de wegen. Je moet ze ruim inhalen en niet te snel, om hun paarden niet te laten schrikken. Ik vind dit wel zo gepast, maar ik zie genoeg automobilisten die er met 80 km/u langs sjezen.

Wil je meer weten, wacht dan tot ik terug ben. Ik heb een heel informatief boekje gekocht. Het is in het Engels, maar goed te volgen. Ik blijf bewondering voor deze mensen houden, ook al zijn sommige keuzes best wel krom. Wat ik hen vooral toewens, is dat ze in gaan zien dat niet de mate van soberheid hen naar de hemel leidt. Voor hen zijn al die regels belangrijk om niet ‘van de wereld’ te zijn en zo door God geaccepteerd te worden. Ik hoop dat ze gaan inzien, dat de Bijbel een boek van hoop en belofte is. Dat wie Jezus aanvaardt gered is en dat dat voldoende is. Toch lijkt het me stiekem wel wat, een tijdje zonder de nieuwste technieken. Al denk ik dat de Amish echt hard moeten werken om rond te komen en ze echt geen makkelijk leven hebben. Goed, voor zover de Amish. Oh wacht, ik heb nog bij Katie’s Kitchen gegeten. Daar ben ik 1,5 jaar geleden ook geweest. Naast dat het eten er goed is, wordt het gerund door Amish. De bediening zijn allemaal jonge meiden en ze zijn echt heel vriendelijk. Gek genoeg had ik precies dezelfde tafel als toen, haha.

Voor vandaag had ik eigenlijk gepland om naar de kerk te gaan. Ik had zelfs nog de keus tussen een kleine kerk die ik op internet gevonden had, en een megakerk waar de bewoners van dit huis naar toe gaan. Maar ik had ook gehoord over de ‘Wolf Sanctuary’, een opvang voor wolven. Ze hebben maar 1 rondleiding per dag en die was om 12 uur ’s middags. Dus ik besloot de kerk over te slaan. Op de gok ben ik naar de opvang gereden. Ik zeg ‘gok’, omdat het de hele ochtend al goot van de regen. Gister was het echt heerlijk, graadje of 22, zonnetje, wolkje. Maar vandaag was het 11 graden en constante regen. Maar met waterdichte schoenen, een regenjas en een paraplu toch op pad gegaan. Gelukkig ging de rondleiding gewoon door. Er waren zelfs nog 35 andere mensen! Ik vond het echt super om die dieren te zien. Ze hebben daar 52 wolven, waarvan de helft wolfshonden. Die laatsten zijn een mix van een wolf met een gedomesticeerde hond (huisdier dus). Het percentage aan wolfsgenen bepaalt of ze wolf zijn. Komt dit boven de 70%, dan is het een wolf, daaronder een wolfshond. De meeste van de dieren die hier wonen, zijn afgestaan. Mensen vinden het stoer om een wolf(shond) te hebben, maar weten niet waar ze aan beginnen. Wolven zijn roedeldieren en kunnen er niet tegen alleen te zijn. Ze zullen daarom niet alleen je huis slopen, maar zich ook tegen je richten als ze zich verlaten voelen. Het is tof om te zien dat de wolven hier de ruimte hebben om weer wolf te zijn, zelfs als ze grotendeels hond zijn. Gek genoeg zijn een aantal wolven (100% wolf!) veel aanhaliger dan de wolfshonden die ze hebben. Dit komt niet eens doordat een aantal van hen met de fles zijn grootgebracht, maar een wolf beslist zelf of ze een mens mogen. Sommige wolven wonen hier vanaf pup aan, maar komen niet bij mensen in de buurt. Terwijl een aantal geredde wolven zich zelfs laten aaien door hun verzorgers. Hoe lief het ook lijkt, als bezoeker mag je dat aaien dus niet doen. Er zitten zelfs dubbele hekken omheen, zodat je niet bij ze in buurt mag komen. Toch jammer, want ze zagen er best aaibaar uit soms. Ik vond het leuk om te zien dat wolven zich dus ook gewoon als honden gedragen. En moet dan aan mijn Sora denken, die verre familie is van hen, al zijn haar wolfsgenen ver te zoeken, haha.

Vanmiddag heb ik niks meer gedaan, naast een dutje en Netflix kijken en een tijdschrift lezen. Ik blijf slecht slapen, lig dan de hele nacht wakker. Het blijft echt een heel irritant deel van mij, waar ik flink van baal. Met slaappil gaat het beter, maar dat wil en doe ik gewoon niet elke nacht. Je zou toch denken dat ik op een gegeven moment wel omval, maar helaas gebeurt dat dan in de middag. Het is wel goed om niet alleen maar bezig en onderweg te zijn, maar ook gewoon op die bank te hangen. Ik ben immers op vakantie. En vandaag liet het weer ook niet echt toe om nog iets buiten te gaan doen. Op Netflix op mijn tablet kan ik nu uit het Amerikaanse aanbod kiezen, wat echt nog onuitputtelijker is dan dat in Nederland (en ik weet dat dat een kromme uitdrukking is, onuitputtelijk kan niet onuitputtelijker, maar je begrijpt m’n punt). Zo staat hier al het laatste seizoen van New Girl er op, dus die ben ik lekker aan het kijken. Lezen doe ik ook, zelfs als ik uit eten ga. Zo heb ik net pizza gegeten en had ik een boek onder mijn bord geklemd. Even over die pizza… als je kunt kiezen uit small, medium en large… KIES SMALL!!! Op de helft zat ik al bomvol, dus heb de andere helft in een doos mee gekregen. Die staat nu in de koelkast hier, al weet ik niet of en hoe die op ga eten morgen. Ik hoef hier pas om 12 uur weg, dus zou nog een stukje als lunch kunnen eten (kun je dat in een magnetron opwarmen eigenlijk?).

Morgen ga ik richting Baltimore in de staat Maryland. Ik ga dan logeren bij vrienden van de familie van Stacey. Het is niet lang rijden, zo’n 1,5 uur. Ik hoop op beter weer, zodat ik onderweg nog iets kan gaan doen. Ik ben heel erg benieuwd naar de mensen waar ik ga logeren. Ik ben daar 3 nachten, dus dat ik heel tof! Ik heb nog een pak stroopwafels, een doosje hagelslag en een zakje drop voor ze. Altijd leuk om Nederlandse lekkernijen te delen, al vindt niet iedere niet-Hollander drop lekker, haha!

Goed, ik ga zo de foto’s op Facebook zetten. Dus wil je ze zien, zoek me daar op!