02 Niagara Fall, NY

Als ik m’n ogen dicht doe, dan klinkt zelfs het verkeer dat langsrijdt als een enorme waterval. Oftewel, ik ben in Niagara Falls, in de westelijke uithoek van de staat New York. Het stond oorspronkelijk niet op mijn planning, want het is een behoorlijk stukje uit de richting. Daarom vertrok ik gister al om 10 uur vanuit Ravena. Het beloofde een rit van 5 uur te worden. Eenmaal op de I90 kon de cruise control weer aan, mocht 435 km rechtdoor. Ondertussen nog een keer getankt en geluncht, maar verder vooral heel erg doorgereden. Op zo’n Interstate mag je maar 65 mph (105 km/u). Dat schiet natuurlijk totaal niet op. Nu heeft Stacey me ooit verteld dat je wel 10 mph te hard mag rijden. Of dat waar is of niet, ik heb 75 mph (121 km/u) gereden. Op zo’n afstand maakt dat echt wel uit! Het was een tolweg en ik reed overdag, dus heel druk was het niet. Zo heel af en toe waren ze met de weg bezig, maar dat hield niet heel erg op. De laatste twee uur had mijn Nissan Sentra sjans met een Nissan Juke (en ik met de chauffeur?). Ik vind dat een leuke auto, en het is een kleine auto, wat nogal opvalt hier. We haalden elkaar steeds in en bleven daardoor bij elkaar in de buurt. Bij de tolpoortjes aan het einde van de Interstate ben ik ‘m kwijt geraakt. Mijn Sentra had best een gallon benzine met zijn Juke willen drinken, haha.

Bij aankomst in Niagara Falls viel me vooral op dat het een uitgespreide stad is. Weinig hoogbouw en ook gewone wijken, er wonen natuurlijk ook gewoon mensen hier. Mijn hotel ligt aan de Niagara Boulevard en die is echt eindeloos lang, lijkt het wel. Het is een simpel hotel, maar helemaal prima. Mijn gebouw is nog niet zo oud, want staat niet op de satellietfoto op Google Maps. De kamer is ruim en schoon. Ik wissel deze reis airbnb, hotels en logeeradressen bewust af. Ook wel eens lekker om even alleen te zijn en niet dat verplichte sociale praatje, wat een andere keer dan weer wel fijn is. Ik heb gisteravond niks meer gedaan, heerlijk zitten lezen in de luie stoel met mijn benen op de bureaustoel. Zo typ ik nu ook, tablet en toetsenbordje op schoot.

Vanmorgen ben ik even na 9 uur naar de watervallen gereden. Ik dacht de meute voor te zijn op die manier, en bovendien scheen de zon nog (er werd regen voorspeld). Ik parkeerde mijn auto bij een commerciële toestand en kwam er daar al achter dat de boten van Maid of the Mist nog niet varen. Die varen langs de voet van de watervallen, wat nogal spectaculair schijnt te zijn. Maar de winter is nog niet echt voorbij, want er zit nog te veel ijs in het water. Ik denk dat dat ook gelijk de reden is dat het Observation Deck, met een prachtig uitzicht, nu gratis is. En… er was geen meute. Dat is dan weer een voordeel van buiten het hoogseizoen hier zijn. Nu ik het toch over het seizoen heb, de bomen zijn hier aanzienlijk nog minder groen dan in New Jersey, de winter is inderdaad nog aanwezig. Ook bloeien de narcissen en tulpen hier nog, in Albany waren die bijna uitgebloeid.

Ik las in een reisgids best interessante informatie over de watervallen. Er zijn er 3; de grote American Falls met daarnaast de kleine Bridal Veil Falls en de grote Horseshoe Falls (van Canada). Het water dat meer dan 50 meter naar beneden stort, komt vanuit Lake Erie en stroomt door naar Lake Ontario. 90% van het water stroomt over de Horseshoe Falls en valt in een keer naar beneden. De rest gaat van de American Falls af en stuit na 20 meter op enorme rotsblokken. De watervallen slijten ieder jaar een paar centimeter, dus over 2.500 jaar verwacht men dat ze bij Lake Erie beginnen. Ondertussen probeert de mensheid deze erosie tegen te gaan, wat dan wel weer jammer is eigenlijk. Sinds 1900 zijn er gekken geweest die van de watervallen gegaan zijn, al dan niet in een ton of ander vaartuig. Sommigen overleefden, maar iedereen raakte licht- of zwaargewond. En natuurlijk vielen er doden, van een aantal is nooit meer een lichaam gevonden. Niet heel gek, aangezien het water onder de Horseshoe Falls net zo diep is als de waterval hoog is. Het is al bijna 100 jaar verboden om van de waterval af te springen/vallen, als je het overleeft krijg je een dikke vette boete. Ook zijn er koorddansers geweest die de kloof overgestoken zijn. Ik snap al die waaghalzerij niet, ga alsjeblieft gewoon een origami- of pottenbakhobby vinden ofzo.

Ik baalde wel van die boot, trouwens. En toen was ook nog de voetgangersbrug naar Goat Island afgesloten, dus ik moest een roteind omlopen. Met mijn zere hak (hielspoor) is lopen niet zo tof, maar ik heb het gedaan. Het was wel de moeite waard om ook van die kant de watervallen te zien. Ik wilde daar in het restaurant lunchen, maar dat was ook nog dicht. Verder kon je wel naar de Cave of the Winds, onderaan de watervallen. Maar ik had die steigers daar gezien vanaf boven en ze waren niet helemaal heel meer. Bovendien zou je je zeiknat worden, dus ik heb even overgeslagen. Terug richting de auto heb ik geluncht bij een leuk restaurant, heerlijk op het terras gezeten, want het was echt lekker weer inmiddels. De serveerster was niet zo blij met temperaturen van meer dan 20 graden. Zij is hier opgegroeid en houdt van 8 maanden winter per jaar, haha.

Ik had meer toeristische grootsheid verwacht, maar zag dat vooral aan de Canadese kant. Daar staan casino’s, meer hotels en ook een pretpark. Echt spectaculair vond ik de watervallen niet, het was gewoon leuk om in het echt te zien. Ik ben denk ik niet zo snel onder de indruk ofzo. Ik vond het verder erg leuk om mensen te kijken, hihi. Er waren veel Chinezen en Indiërs, maar ook Amish people! Die laatsten waren best modern. De mannen hadden wijde spijkerbroeken en de vrouwen droegen ook lichte kleur rokken. De kleine meisjes hadden roze jurkjes. De vaders droegen hun kinderen, zouden ze ook geen buggy’s en kinderwagens mogen besturen? De Amish hadden natuurlijk geen telefoons of camera’s, want zij mogen Gods schepping niet vastleggen. Eigenlijk ook wel mooi, zo sla je beelden en ervaringen wellicht beter in je geheugen op.

Na de lunch ben ik teruggegaan naar mijn kamer. Ik heb een tijdje met Jolien gevideobeld. Ik was verder erg moe, dus heb ik een dutje gedaan. Aan het einde van de middag ging het keihard regenen. Ik ben vanavond nog wel met de auto naar Walmart geweest, wat boodschappen gedaan. Dat is al een uitje op zich. Ik wilde eigenlijk ook nog naar de Fashion Outlet, op zoek naar Allstars (schoenen). Maar het werd al donker, veel eerder dan thuis, en ik wil niet in het donker rijden hier. Nu kan ik mooi op tijd naar bed. Het wordt morgen weer een lange reisdag naar het zuidoosten van Pennsylvania.

That’s it for today! Leuk dat je meeleest. Laat ook vooral een berichtje achter. Foto’s vind je inmiddels weer op Facebook, net als wat filmpjes.