01 'Thuiskomen' & Albany, NY

Goedenavond allemaal! Al liggen jullie waarschijnlijk al een paar uur te slapen. Ik ben ondertussen wel aan het tijdsverschil gewend, ik zit niet meer rond 6 uur ’s avonds enorm te gapen. Helaas slaap ik wel belabberd, dus eigenlijk heb ik daar meer last van (hoofdpijn). Nu kies ik ook niet de meest relaxte manier van vakantie vieren, iets met eigen schuld… Maar goed, als je hier wat wil zien, dan zul je roadtrippen, haha. Deze eerste week ben ik overal 2 nachten per keer, daarna steeds 3 nachten per keer, dat geeft meer (nacht)rust.

Zaterdag begon de reis. Eigenlijk helemaal gesmeerd. Mijn vader bracht me naar het station. De trein was op tijd, overstap ging goed en ik kon op Schiphol gelijk mijn koffer droppen. Ook bij de douane liep het lekker door. Ik heb daarna een tijd zitten lezen en geluncht. Toen ik later naar de gate liep, stond men al in de rij voor het boarden. Ik zat snel op mijn plek in het vliegtuig en toen kon de lange zit van 8 uur beginnen. De stoel naast me was leeg en daarnaast zat een dame die geen zin in kletsen had. Dat was ook wel prima. Ik heb gelezen, Friends gekeken en wat gedut. Het eten dat we kregen was best lekker. Helaas deed mijn schermpje het niet, dus ik kon niet een film kijken of volgen waar we waren in de lucht. Ik herkende nog wel Engeland, de Isle of Man en het noorden van Ierland, dat was cool. Aan de andere kant van de oceaan vlogen we lang over besneeuwd land, ik vermoed Canada en later natuurlijk New England. Oh ja, ik vloog dus op 4 mei. Om 8 uur Nederlandse tijd zettea de piloot dan ook even het vliegtuig stil voor Dodenherdenking. GRAPJE. Maar de stewardess vroeg wel om 2 minuten stilte, wat ik heel mooi vond. Na het landen was ik ook bij de douane op JFK Airport er best snel door. Voor het eerst een aardige beambte! En, er werden niet meer van die onzinnige en persoonlijke vragen gesteld. Ze lijken iets minder streng ofzo.

Nadat ik mijn koffer gevonden had, ging ik met een pendelbusje de huurauto ophalen. Het is een metallic donkerrode Nissan Sentra. Hij start met een knop en heeft, grote vreugde, cruise control! Nu had ik die niet meteen nodig, want ik kon gelijk in de file in alle rust de auto leren kennen. Ik gebruikte mijn telefoon en een tomtom voor het navigeren en die waren het niet met elkaar eens. Dat lag blijkbaar aan de toltunnels. Ik moet eerst uitleggen dat JFK ten oosten van New York City ligt en mijn reisdoel ten westen! Dat betekent dus om stad heen of er dwars door heen. Ik eh… ben er dwars doorheen gereden. Vlak voordat ik onder de East River door reed, had ik een prachtig uitzicht op de skyline… One World Trade (Freedom Tower), Empire State Buidling, Chrysler Building, Manhattan Bridge. Bedenk nu pas dat ik niet naar mijn favoriete Brooklyn Bridge gekeken heb. Maar ja, je moet ook nog op het andere verkeer letten. En toen… Mensen, ik heb gewoon over 34th Street door Manhattan gereden!!! Ik kruiste Madison Avenue, Park Avenue, 5th Avenue, was zelfs vlakbij Times Square. Nu was het voor mijn biologische klok al bijna 11 uur ’s avonds, maar die chaos daar hield me scherp. Jammer genoeg donderde de tomtom van het raam en wilde daarna ook niet meer plakken. Dus daar was ik ook nog eens ruzie mee aan het maken, terwijl ik de enorme gaten in de weg ontweek. Voor een wereldstad vond ik het maar een slecht onderhouden straat, die 34e. En dat aan beide kanten parkeren maakt het ook niet echt handig ofzo. Maar ik heb in Athene (Griekenland) gereden, twee keer zelfs, dus New York City kan er dan ook nog wel bij, yeehaa. Eenmaal aan de westkant reed ik New Jersey in en was ik vrij vlot op de plaats van bestemming.

Ik heb de eerste 2 nachten bij Doris en Alan gelogeerd. Zij zijn de ouders van Sonia, die ik uit mijn kerk ken. Tijdens mijn roadtrip in september 2017 heb ik ook bij hen gelogeerd en afgelopen augustus hebben ze bij mij thuis gegeten toen ze Sonia en haar gezin bezochten. Het voelde dus een beetje als thuiskomen, heerlijk! We hebben eerst aandachtig de Kentucky Derby op tv gekeken. Dat is een paardenrace die wereldberoemd is in de VS en wel 2 minuten duurt. Daarna hebben we nog soep en brood gegeten. Toen was het 9 uur ’s avonds (bio klok 3 uur ’s nachts) en viel ik bijna om. Snel koffer uitgepakt, kamer ingericht en het bed in gedoken. Zondagmorgen ben ik mee geweest naar de kerk. Ik was er al eens eerder geweest, dus leuk om terug te zijn. De preek was interessant, al zat ik wel asociaal veel te gapen. Daarom heb ik ’s middags een dutje gedaan, na de lunch. Die lunch was echt verrukkelijk. Alan had steaks gebraden op de barbecue, in de regen. En Doris maakte sperziebonen en hele lekkere aardappelpuree. Ik ben zondag weer vroeg naar bed gegaan. Door de jetlag ben ik dan wel enorm vroeg wakker, dus heb om half 5 gelezen en wat met collegaatje Annemieke geappt. Daarna nog even omgedraaid.

Maandagochtend vertrok ik om 10 uur naar het noorden, door de Hudson Valley. Ik heb de spullen uit mijn koffer nu verdeeld over meerdere kleine tassen, om wat georganiseerder te zijn. Een tas met alle toiletspullen, en eentje met bord, beker, bestek, bakjes, etc. Van Doris heb ik een koelbox en klapstoel geleend, echt super! Ik had de houder van de tomtom inmiddels met ducttape aan het dashboard geplakt, maar… als het heet wordt achter het raam smelt ducttape (leuk wist-je-datje, grrr). Dus dat was ook geen oplossing. Gelukkig past de tomtom ook in de houder voor mijn telefoon (die thuis steeds van het raam viel). Op hoop van zegen doe ik het nu even zo, anders moet ik hier op zoek naar een nieuwe houder voor de tomtom, want dat rubber is nu gewoon stuk zelfs. Mijn eerste stop was West Point, om met Krista te lunchen. Zij is de zus van Sonia en ook bij haar en haar gezin heb ik in 2017 gelogeerd. We hebben een paar uur gekletst en nog in de zon gewandeld. Echt zo gezellig! De rit daarna richting Albany ging vlot. Ik besloot toch maar de tolweg te nemen, dat scheelde een uur. Daar betaal je dan $ 3,35 voor en dat heb ik er graag voor over. Ik heb in Ravena, zuidelijk van Albany, een kamer via airbnb. De kamer zit achter het huis en heeft een eigen badkamer. Het grenst wel aan de keuken, maar daar zijn de bewoners ’s avonds niet. Ik heb ze beiden heel even gesproken en de katten ontmoet.

Vandaag bleef ik de ochtend op mijn kamer. Ik heb zitten lezen, radio 2 geluisterd, Friends gekeken en nog een dutje gedaan. Toen een lunch meegenomen en een park bij de Hudson River opgezocht. Daar heb ik 1,5 uur zitten lezen, de zon scheen redelijk tussen de wolken door. De stoel van Doris en de koelbox komen goed van pas! Daarna ben ik naar Albany doorgereden. Onderweg valt het me op hoeveel Nederlandse namen hier zijn: Van Derzee Road, Westerlo Street, Coeymans Landing, Schuyler Mansion, Barent Winnie Road, Rensselaer Street. Bij het Visitor Center aan Quackenbush Square de auto geparkeerd. Ook dat plein heeft een Nederlandse oorsprong. De familie heet oorspronkelijk Kwakenbosch o.i.d. De link met Nederland was hier ook duidelijk, omdat Albany de zusterstad van Nijmegen is. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Albany Nijmegen geholpen bij de wederopbouw. Uit dank stuurde Koningin Wilhelmina tulpen naar Albany. Daarom zie je nog steeds overal tulpen in de parken, ter ere van de band met Nederland. Ik heb een stadswandelingetje gemaakt. Ik ben vooral binnen geweest, omdat het inmiddels was gaan regenen. Ik heb het State Capitol vlug bekeken. Dat vinden de Amerikanen een prachtig gebouw, maar ik vind het pompeus en donker. Ik vond het moderne museum aan de andere kant van het Rockefeller Empire State Plaza mooier. Ik ben ook nog de Corning Tower in geweest. Met een lift zoef je in 25 seconden naar de 42e verdieping. Bij mooi weer kun je heel ver kijken, nu dus niet. Ik heb wat foto’s gemaakt en ging weer naar beneden. Dat duurde 30 seconden, omdat ie de laatste 5 seconden langzaam afremt.

Ik ben net in een diner in de buurt wezen eten en zit nu weer op mijn kamer. De auto staat naast de deur, dus ik knikker morgen alles weer zo in de achterbak. Dan ga ik een hele lange reisdag maken. Als ik door kan rijden, is het 4 uur en 45 minuten naar mijn hotel in… Niagara Falls! Ik neem voor de zekerheid vanavond maar een slaappil, want morgen moet ik scherp zijn.

Wil je een mail krijgen zodra ik een nieuwe blog geschreven heb? Klik dan links in het scherm op ‘Meld je aan voor de mailinglijst’. Wil je ook foto’s zien? Vind me op Facebook. Ik heb besloten de foto’s niet meer openbaar te zetten, dus stuur me een vriendschapsverzoek als je nog geen vriendjes met me bent.