1. Dublin

Ik zit nu aan de keukentafel in mijn airbnb in Dublin. De keukentafel is rond, met een tafelblad van glas. Iedere keer dat ik iets te hard er op duw, kiept het hele gevaarte. Op de grond liggen tegels, plavuizen zou ik ze niet noemen. Dus ik vrees iedere keer dat ik de hele tafel sloop als ik hier zit. Een andere plek heb ik echter niet, want er is geen woonkamer. Mijn slaapkamer is redelijk van formaat, maar heeft alleen een bed en een kast. Voor het raam hangen witte doorschijnende gordijnen, dus ik heb de eerste avond met wat moeite een deken over de gordijnrail gehangen. De kamer en de badkamer zijn niet echt schoon, maar gelukkig heb ik slippers en pantoffels bij me. Het grote voordeel aan deze airbnb, is dat het op 20 minuten lopen van het centrum ligt!

Dit is al mijn derde dag in Ierland. Donderdag vertrok ik begin van de middag met het vliegtuig vanaf Schiphol. Het was een heel klein vliegtuig en het stuiterde zo nu en dan. We kregen nog een gratis rondje boven Ierland, omdat we niet gelijk konden landen. Nadat ik mijn koffer opgehaald had, kocht ik een buskaart, waarbij ook gelijk een ticket zat voor de hop-on-hop-off-bus. In de bus raakte ik met een jong Duits stel en haar moeder in gesprek. Zij gaan ook een rondreis maken, in de tegengestelde richting van mijn route. We blijken tegelijk in Cork te zijn, dus we hebben telefoonnummers uitgewisseld om in Cork samen te eten. Mijn airbnb had ik snel gevonden. Ik heb mijn spullen uitgepakt en ben gelijk aan de wandel gegaan. Het was mooi weer, dus daar moest ik gebruik van maken.

Ik ben naar de rivier de Liffey gelopen, niet heel ver hier vandaan. Ik zag het National Leprechaun Museum op een bordje staan. Dat leek me wel een leuke start van mijn reis. Het is niet echt een museum, maar meer een verhalenreis over kabouters (leprechauns), feeën en bosgeesten. De jongen die vertelde leidde ons door allerlei ruimtes die eruit zagen als een reuzenwoonkamer, een bos en het einde van de regenboog (met de beruchte pot met goud). Het was erg leuk om te doen. Na het museum was mijn plan om in een pub te gaan eten. Ik deed de deur van de pub open en draaide me gelijk weer om. Blijkbaar is het tot 19.00 uur de gewoonte om met zijn allen luidruchtig in een pub bier te drinken. Het was stampvol en het leek er niet op dat er eten geserveerd werd. Dus ik heb een pizza bij de supermarkt gekocht en die hier in de oven gegooid. Ik was toch best wel moe, dus helemaal prima.

Vrijdagmorgen ben ik heel rustig begonnen. Het regende buiten, dus dat hielp niet echt mee om me te haasten. Aan het einde van de ochtend ben ik op de hop-on-hop-off-bus gehopt. Ik ben ongeveer 1,5 uur blijven zitten mede vanwege de regen en de attracties waar ik geen interesse in had. Wat wel erg leuk was, was dat de chauffeur van alles vertelde. Het was dus geen bandje waar we naar luisterden. Halverwege mijn route kregen we een nieuwe chauffeur. De eerste die we hadden was wel oké, maar de nieuwe was echt hilarisch. Hij stelde zich voor als Amazing, Awesome en Handsome, maar we mochten ook Jason zeggen. Hij zong zo af en toe een liedje en dwong ons mee te zingen. Zo zongen we ‘I’m singing in the rain’ en ‘We are going on a summer holiday’. Ik zat naast een mevrouw uit Australië, wat heel gezellig was. Ze vroeg of ik Amerikaans was… en ze was niet de eerste. Ook op Schiphol vroeg een Amerikaanse dame uit welke staat ik kwam. Mijn Amerikaanse accent zit er blijkbaar goed in!

Ik ben uitgestapt in de buurt van het National Museum of Archeology. Ik had gelezen dat daar veel Keltische dingen te zien waren. Ik had er echt zin in en toen bleek het ook nog eens gratis te zijn! Ik heb echt mijn ogen uitgekeken. Er waren gouden sieraden uit 800 voor Christus! En ook een kelk uit 800 na Christus, de beroemde Tara Brooch uit de 8e eeuw na Christus en een groot kruis uit de 11e eeuw na Christus. In een andere ruimte waren er lichamen te zien uit 300 voor Christus, die zo goed bewaard waren gebleven, dat er nog haar en nagels aan zaten, echt bizar! Er was ook nog een afdeling met Middeleeuwse kunst, die ik heb overgeslagen. In een hoek waren ook nog Egyptische stukken, wat best leuk was. Natuurlijk heb ik al veel van de Egyptische oudheid gezien, ik blijf het gaaf vinden. Maar altijd bekruipt me het gevoel dat deze stukken in Egypte thuis horen, zelfs als dat zou betekenen dat ik ze dus niet in het echt zou kunnen zien.

Na het museum heb ik warme chocolademelk gedronken bij Caffe Nero, waar ik lekker in een luie stoel heb zitten lezen. Ik sleep namelijk overal een boek mee naar toe. Op een gegeven moment ging de zon schijnen! Toen ben ik naar St. Stephen’s Green gelopen, een mooi park. Daar heb ik een tijd op een bankje gezeten, mensen kijken en lezen. Vervolgens nog naar een ander park gelopen, Merrion Square. Daar heb ik ook weer zitten lezen. Hier wachtte ik op Salomon, een jongen bij wie ik in groep 7 in de klas heb gezeten. Hij heeft toen een paar jaar in Nederland gewoond, maar groeide grotendeels in Caracas (Venezuela) op. Daar is hij ook getrouwd, met Lili. Samen hebben ze twee dochters en hun zoontje verwachten ze begin juni. Een paar jaar geleden zijn ze naar Ierland vertrokken, omdat het in Venezuela te moeilijk werd om een gewoon leven te leiden. De ouders en zus van Salomon nog wel in Caracas, zij doen daar zendelingenwerk. Het was erg leuk om bij te kletsen, om elkaar te vertellen wat we in de afgelopen 25 jaar hebben gedaan. Het blijkt dat we bij dezelfde studentenvereniging in Deventer hebben gezeten, maar niet tegelijk. We kennen dus redelijk veel dezelfde mensen. Lili had heerlijk gekookt en de twee meiden waren schatjes. Salomon heeft me later naar mijn airbnb gebracht. Morgenvroeg ga ik met hen naar de kerk, dan halen ze me weer op.

Vanmorgen was ik al om 9 uur aan de wandel. In Trinity College bewaren ze een heeeeeel oud boek, The Book of Kells. Het zijn de vier evangeliën, in 800 na Christus (duh) geschreven en geïllustreerd door monniken op het eiland Iona. Het is een van de oudste boeken ter wereld, nogal uniek dus. En daarvoor staan mensen letterlijk uren in de rij. Ik was er echter al om half 10 en kon zo doorlopen. Eerst krijg je allerlei informatie over het hoe en waarom. Daarna mag je maximaal 5 minuten kijken naar een aantal pagina’s. Het boek is geschreven op kalfshuid, waardoor het goed bewaard is gebleven. De illustraties en woorden zijn prachtig neergezet. Hoe prachtig ook, boven deze ruimte was iets wat ik thuis ook wil… The Long Room! Het is een ontzettend hoge en lange kamer (duh), vol met boeken. Twee verdiepingen, met ladders en prachtig op alfabet. Geen idee wie ooit nog die boeken leest, maar wat ontzettend gaaf! Je zult het maar af moeten stoffen trouwens, dat is niet te doen joh. Er staat ook nog een harp in een vitrine, gemaakt in de middeleeuwen. Deze harp is het symbool van Ierland en staat ook op de euromunten.

Toen ik weer buiten was, heb ik lekker weer een tijdje in de zon zitten lezen. Want oh ja, de zon scheen al lekker de hele tijd. Ik ben nog weer naar Caffe Nero geweest om in mijn eigen luie stoel te gaan zitten. Na een uurtje heb ik door het winkeldistrict gelopen, onder ander door Grafton Street. Dat is de beroemdste straat, zelfs Ed Sheeran zingt er over! Al zigzaggend door de straten liep ik richting mijn airbnb. Onderweg heb ik weer een tijdje in een park gezeten, dit keer naast St. Patrick’s Cathedral. Terug op mijn kamer heb ik een dutje gedaan. Ik slaap redelijk, maar ben al sinds woensdag behoorlijk verkouden. Dus helemaal fit ben ik niet. Na mijn dutje heb ik wat boodschappen gedaan en toen ging het nog even regenen. Ik heb hier wat warms gegeten en zit nu dus aan mijn blog. Ik ga zo mijn koffer inpakken, want morgen ga ik naar Wexford!

Hier de link naar de foto’s:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10155543183088589.1073741911.558143588&type=1&l=2d06a8a7da

Vergeef me eventuele tikfouten, ik heb nu even geen tijd om het na te lezen. Het is al bijna 21.00 uur namelijk…