05 Shenandoah, VA - Reisverslag uit Harrisonburg, Verenigde Staten van Nanda Peters - WaarBenJij.nu 05 Shenandoah, VA - Reisverslag uit Harrisonburg, Verenigde Staten van Nanda Peters - WaarBenJij.nu

05 Shenandoah, VA

Blijf op de hoogte en volg Nanda

22 Februari 2022 | Verenigde Staten, Harrisonburg

Soms krijg je waar je om vroeg, en soms meer. Ik hoopte op ietsje warmer weer en kreeg… temperaturen iets boven van wat ik behaaglijk vind. Ik moet wel steeds op mijn lijstje kijken van Fahrenheit en Celsius, maar ik ben er vrij zeker van dat 90F staat voor 32 graden. Dit betekent ook dat in de VS de airconditioning gaat loeien, want men vindt 19 graden prettig. Nu heb ik het thuis ook vaak 19 graden, maar daar komt dan niet zo’n windje (lees: tocht) en herrie (dus: geloei) bij kijken. Gelukkig kan in mijn kamer de airco uit in vergelijking met de rest van het huis. En bovendien heeft mijn kamer een klein raam en ligt het aan de niet-zonkant van het huis, dus het wordt hier niet snikheet.

Ik moet vaak bedenken welke dag het vandaag is. Dat lukt met nog wel, maar vraag me niet naar de datum. Vandaag is het zaterdag, want mijn moeder vierde haar verjaardag alvast. Met videobellen heb ik de hele familie even gezien en kon ik zien hoe blij mams was met haar nieuwe smartphone. Ik zat met zowel Luuk als Jolien in 1 gesprek, dus kon van meerdere kanten zien wat er gebeurde, haha. Jammer dat ik er niet live bij was, ik miste haar verjaardag vorig jaar ook al. Maar we gaan vast iets leuks doen als ik terug ben!

Dit betekent dus dat ik donderdag hier naar toe gereden ben. Ik heb afscheid genomen van miss Karen en de honden. Miss Karen heeft nog voor me gebeden, voor een veilige reis. Dat was maar goed ook, want binnen een kwartier zat ik bijna in een kettingbotsing op de snelweg. Ik wilde net naar de baan links gaan en zag niet zo snel dat het in mijn baan opeens stil stond. Nu heeft mijn auto een alarm om te waarschuwen als dat gebeurt, dus ik kon op tijd HEEL hard remmen. De persoon achter mij moest wel uitwijken naar de vluchtstrook, maar het liep dus goed af. Ik heb zeker nog een half uur een verhoogde hartslag gehad. Maar ‘gelukkig’ kon ik daarna bijkomen in de file. Ik heb anderhalf uur gedaan over een afstand waar je volgens de tomtom een half uur over doet, want ik zat vast op de rondweg rond Washington. Dat was echt superirritant. Ik heb me ook serieus afgevraagd wat al die mensen om 11 uur ’s ochtends op die snelweg moesten. Moesten ze niet aan het werk zijn ofzo? Toen ik eindelijk op de snelweg naar het oosten zat, bleek dat de Interstate 66 te zijn, oftewel Route 66. Toch grappig dat ik een stukje van die beroemde route heb gereden.

Toen de bergen van Virginia in zicht kwamen, ben ik naar de Luray Caverns geweest. Dat zijn enorme grotten met natuurlijk stalagmieten en stalactieten. (Ja, dat schrijf je echt zo, de ene met een g en de ander met een c. Weer wat geleerd van de spellingscontrole.) De grotten zijn in 1878 ontdekt door een stel mannen, die op zoek waren naar grotten voor commerciële doeleinden. Dat is ze dubbel en dwars gelukt, zeg maar. Er waren al meer grotten ontdekt in die tijd, dus ze wisten ongeveer hoe en waarnaar ze moesten zoeken. Het is inmiddels zo’n toeristische attractie, dat je er flink wat voor moet betalen om naar binnen te kunnen. Maar het was bijzonder om te zien, al heb ik vaker grotten gezien. Ze hadden het mooi verlicht en de gids was een enthousiaste meid. Het meest bijzondere was een orgel, waarmee het geluid van het resoneren van de druipstenen werd gemaakt (moeilijk uit te leggen, Google maar). Ik heb er een filmpje van gemaakt. Na de grotten ben ik naar Harrisonburg gereden, waar mijn airbnb is. Mijn kamer is ruim, met een eigen badkamer. Ik werd gelijk al begroet door een poedeltje van 4 maanden. En… die morgen had hun andere poedel 4 puppy’s gekregen! Ik mocht gelijk op kraamvisite en heb een puppy vastgehouden. Daarna ontdekte ik ook nog een aanhalige langharige kat en ik was weer gelukkig, haha.

Vrijdag ben ik einde van de morgen naar het Shenandoah National Park gereden, om de Skyline Drive op te gaan. Voor zo’n nationaal park betaal je flink aan entree, da’s niet zo tof, maar het was wel de moeite waard. Bovendien mag je dan 7 dagen naar binnen. De Skyline Drive bestaat al meer dan 100 jaar en is bedoeld om je zoveel mogelijk over de kam van het gebergte te laten rijden. De lengte van de route is 105 mijl (168 km). Hij sluit aan op de Blue Ridge Parkway (BRP), die verder naar het zuiden gaat. Ik heb in 2014 een deel van de BRP gereden. Dat was wel gratis, want lag niet in een nationaal park. Ik weet nog dat ik toen 5 uur gedaan heb over 150 kilometer, door alle bochten en toen ook heel veel regen opeens. De BRP is overigens 755 km lang. Deze Skyline Drive loopt van Front Royale in het noorden van Shenandoah naar Waynesboro in het zuiden (en daarna dus BRP). Ik begon op 2/3e van de route en reed naar het noorden. Onderweg vaak gestopt voor de uitzichten. Ik ben de hele middag wel aan het rijden geweest. Stom genoeg ligt Front Royale vlakbij Luray, dus ik heb de terugweg dezelfde weg gereden als de dag ervoor. Vandaag heb ik het zuidelijk 1/3e deel gereden, want ja, ik had toch al een toegangspas. Het was weer heel mooi, prachtige uitzichten. Het was helaas wel veel warmer dan gister, een beetje te warm eigenlijk. Boven in de bergen was het al 27 graden, dus in de vallei liep het op tot boven de 30. Zo’n nationaal park is vooral leuk als je verzot bent op ‘hiken’; bergen op en neer lopen. Dan kun je ook naar bergtoppen en watervallen. En ook de Appalachian Trail (wandelroute van slechts 3500 km) loopt hier. Ik ben niet zo’n wandelaar en ga al helemaal niet in mijn eentje het bos in. Je zal maar verdwalen, een enkel verstuiken (mijn talent) of een enge spin tegenkomen (mijn grootste angst). Dus ik heb het bij de gebaande asfaltwegen gehouden.

Ik wil nog wel even een alineaatje wijden aan ‘roadkill’. Het lijkt wel of hier veel meer dieren worden aangereden dan in Nederland. Nu hebben wij in NL hekken langs de snelwegen, maar het is hier wel heel vaak mis. Je zou denken dat er bijna geen levende wasbeer meer rondloopt. Ook ligt er soms een hert, een opossum, of iets anders pluizigs langs de weg. Ik heb zelf bijna een eekhoorn doodgereden, maar die zijn ook van het slag kamikaze, niet normaal. In de bergen van Shenandoah dacht ik enorme rupsen over te zien steken (en dat niet altijd overleefden), maar het bleken een soort van duizendpoten te zijn. Naast dode dieren, heb ik ook gieren gezien. Niet zo gek natuurlijk, gezien al dat roadkill. En ik heb in de bergen twee herten gezien. Ik had zo snel niet mijn telefoon voor foto’s bij de hand, dus ik heb wat vage foto’s kunnen maken. Op de borden werd gewaarschuwd voor beren, maar die gaan echt niet langs de weg staan wachten tot er een auto langskomt met een toerist erin. Dus helaas, ik heb twee hertjes en een veel duizendpoten gezien.

Ik ga zo de foto’s op Facebook zetten. Thanks for reading!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nanda

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 142
Totaal aantal bezoekers 59717

Voorgaande reizen:

29 Mei 2023 - 30 Juni 2023

USA 2023 - The Roadtrip Northwest

28 Februari 2022 - 19 Mei 2022

USA 2022 - The Roadtrip Southwest

04 Mei 2019 - 30 Mei 2019

USA 2019 - Roadtrip #5

10 Mei 2018 - 25 Mei 2018

Ierland 2018

13 September 2017 - 13 Oktober 2017

USA 2017 - Autumn Trip

11 November 2016 - 28 November 2016

USA 2016 - The Thanksgiving Trip

21 April 2016 - 12 Mei 2016

España 2016 - La vida en Andalucía

17 April 2015 - 23 Mei 2015

USA 2015 - The South

30 Mei 2014 - 20 Juni 2014

USA 2014 - The Carolina's & Georgia

29 Januari 2010 - 16 Februari 2010

USA 2010 - Chicago, NIU & New York

16 Maart 2006 - 17 Augustus 2008

Cambridge-gerelateerde avonturen

Landen bezocht: