04 Theodore Roosevelt National Park

Vanmiddag nam ik afscheid van de Interstate 94. Ik ben er nu wel klaar mee. Ik heb er sinds zondag uuuuuren over doorgebracht. In etappes reed ik van Minneapolis in Minnesota tot aan Medora in het westen van North Dakota. Ken je dat, dat ze langs de snelweg vooral de eerste grote stad aangeven, met de afstand erbij? NOU, vanaf Bismarck is dus de eerste grote stad Billings, in MONTANA, 415 mijl naar het westen!!! Dat zijn 668 kilometers!!!

DINSDAG

Gelukkig heb ik zelf wel wat leuke dingen gevonden om onderweg te doen. Zo had ik dus al een hele grote bizon, viking en kraanvogel gevonden. Daar kan ik nu Salem Sue aan toevoegen, een reusachtige bonte koe (een heuse Holsteiner), in New Salem. Ik gebruikte het fotomoment ook voor een lunchpauze. Deze werd iets enerverender dan bedoeld. Eerst liep er een blauwe rups van 4 cm over m’n broek. En daarna was er en gevalletje ‘wat ruist daar in het struuuiiikgewas'. Iets ter grootte van een kat bewoog het gras heen en weer. Maar net als bij Toon Hermans, kwam ik er niet achter wat het was, dus zocht ik toch maar een andere picknickplek. (Ik vond het wat te riskant om opeens besprongen te worden door een stinkdier of wasbeer ofzo.)

Oh ja, bij Bismarck ging ik nog naar Fort Abraham Lincoln State Park. Daar hebben ze een deel van een native American dorp gereconstrueerd. Het heet nu On-a-Slant Indian Village. Er stonden ooit iets van 80 aarden huizen. Maar door ziektes, meegebracht door Europeanen, overleden er veel van de bewoners. Ook vertrokken de natives naar andere streken, om samen te gaan met andere stammen. Daarna namen de Europeanen deze grond in en bouwden er dus een fort. Ik heb echt nul interesse voor de Europese geschiedenis. Ik kan maar niet loslaten dat de Europeanen hier veel kapot gemaakt hebben (en misschien nog steeds doen). Ik blijf zoekende naar mijn eigen rol en verantwoordelijkheid om de geschiedenis van de natives eer aan te doen.

Niet alleen de natives hebben te lijden gehad onder de expansiedrift van de Europeanen. Ook de natuur. Ik schreef in voorgaande jaren al over het feit dat de bizons bijna uitgestorven raakten, doordat de Europeanen ze expres overmatig doodschoten. Ze deden dat niet alleen voor het vlees en de huiden, maar ook om de natives dwars te zitten en soort van uit te hongeren. Tegenwoordig is men dan weer heel trots op het feit dat ze de bizon hebben gered. Een reden waarom bizons nu alleen nog in nationale parken in het wild kunnen leven, is omdat er overal hekken om akkers en velden staan. Natuurlijk doen wij dat in Nederland ook, om de koeien op het veld te houden, en om aan te geven welke grond van wie is. Maar voordat er hier hekken stonden, waren er eindeloze prairies. Met wuivend gras, zo hoog, dat je soms een man te paard er niet in terug kon vinden (aldus de overlevering).

Ik wist dat ik tijdens deze trip in een andere tijdzone terecht zou komen. Ik had het bijna gemist, maar er stond inderdaad ergens bij een viaduct een bordje dat ik de Mountain Time Zone binnen reed. Helaas pakte mijn auto en telefoon en horloge het niet automatisch op. Dus ik heb alles zelf maar verzet. Alleen mijn biologische klok wil nog niet zo mee, ik ben steeds te vroeg wakker. Ik was net een beetje bekomen van de jetlag, heb ik nu weer last van een soort wintertijd-gevoel. En over twee weken heb ik dan weer een zomertijd-gevoel, als ik weer naar het oosten ga.

Maar goed, na weer heel wat kilometervreten, vond ik in Gladstone mijn airbnb. Het is een klein dorpje van 5 straten en 5 dwarsstraten, dat doorsneden wordt door een spoorlijn. Een paar keer per dag komt er een goederentrein langs, die zich al toeterend aankondigt. Ze hebben wel spoorbomen, maar de treinen zijn toch verplicht zich te laten horen bij iedere spoorwegovergang. In mijn kelderappartement hoor ik er weinig van. Wel hoorde ik elk kwartier een bel dingdongen. Ik dacht dat mijn hosts dat in hun huis hebben. Maar gister ontdekte ik dat het de katholieke kerk 2 gebouwen verderop is. En dan niet met echte kerkklokken, maar met enorme luidsprekers, hahahaha. Ik vroeg mijn host of het een live stream is. Maar ze zegt dat het een opname is en om 18.00 uur elke dag is het helemaal bingo. Dan komen er ook liedjes uit, alsof er een beiaardier zit te spelen. Maar nee… geen live stream, maar een opname, die al meer dan 20 jaar hetzelfde is. De inwoners horen het al niet eens meer.

WOENSDAG

Mijn plan was om wat door het stadje Dickinson te lopen en bij Lake Patterson te gaan zitten. Ik heb last van mijn bovenrug en kon wel wat rust gebruiken. Ik deed wat boodschappen bij Walmart. Ik kocht toch maar een kampeerstoel, want de stoel van de zussen was echt te laag voor mij. Dan doneer ik deze nieuwe stoel aan het einde van de reis wel aan de zussen. ;) Na Walmart heb ik nog even gekeken bij een tweedehandsboekwinkel. Maar ik had echt geen, geen, geen zin om naar het meer te gaan. Bovendien werd er onweer voorspeld. Dus ik heb een tijd hier bij mijn airbnb in de tuin zitten lezen. En inderdaad, er kwam nog een flinke onweersbui langs. En meer deed ik niet op woensdag.

DONDERDAG

Vandaag ging ik naar het Theodore Roosevelt National Park. Ik begon bij het uitzicht over Painted Canyon. Zo ontzettend mooi!! Je moet mijn filmpje maar op Facebook of in Whatsapp bekijken. Ik kan het je ook wel appen, let me know als je dat leuk vindt. Op de parkeerplaats lagen een paar jonge mannenbizons. De parkeerplaats was achter een wildrooster, dus ze kunnen niet zomaar de snelweg op. Maar zo cool om ze van zo dichtbij te zien! Wel op gepaste afstand natuurlijk.

Daarna ging ik echt het nationaal park in. Ik leerde gelijk al de prairie dogs kennen. Dat zijn een soort stokstaartjes, familie van de eekhoorn. Ze graven holen onder de grond en komen dan boven om te eten en te spelen. Ze krijgen elk voorjaar jongen en die liepen nu nog maar net buiten. Ze waren zo schattig! En ze piepen allemaal, jong en oud, het is een soort van gillen. Ze doen het ook vol overgave, want ze staan eerst op hun vier poten en gaan dan opeens rechtop staan met hun voorpoten in de lucht en dan gillen ze dus. Je moet het maar eens googlen, het staat vast ergens op youtube.

Ik heb ook nog veeeeeel bizons gezien. Zowel de moeders met hun kalfjes, als de mannetjes die solitair leven. De mannetjes zoeken alleen de kuddes op als ze voor nageslacht gaan zorgen. Verder zag ik ook nog wilde paarden. Op een gegeven moment kwam een groepje me recht op mijn auto afrennen. Ik ben dus maar even stil gaan staan en heb ze gefilmd. Er zouden ook nog elanden, herten en een soort springbokken moeten zijn, maar die laten zich vooral met zonsopgang en -ondergang zien. Dus niet toen ik er was.

Mede door het heerlijke weer, was het gewoon een hele fijne dag. De dag begon wat minder, doordat er in mijn airbnb alleen ijskoud water uit de douche kwam. Maar ook dat was gefikst toen ik terugkwam, dus heb gelijk maar een warme douche genomen. Ik heb nu een was in de droger zitten. Dan kan ik alles straks inpakken en morgen weer op pad. Dan ga ik naar Rapid City, in South Dakota. Toedels!