Rare jongens, die Romeinen - Reisverslag uit Marinaleda, Spanje van Nanda Peters - WaarBenJij.nu Rare jongens, die Romeinen - Reisverslag uit Marinaleda, Spanje van Nanda Peters - WaarBenJij.nu

Rare jongens, die Romeinen

Blijf op de hoogte en volg Nanda

01 Mei 2016 | Spanje, Marinaleda

Gister en vandaag stonden in het thema van de Romeinen. Nu ben ik mede door Asterix en Obelix opgevoed, wat geschiedkunde betreft. Ik had hierdoor een ander beeld van de Romeinen dan wat ze laten zien via de archeologie, haha. Maar goed, ze waren dus ook hier in Spanje, dat ze Baetica noemden.

Ik ben naar de opgravingen van Itálica geweest, vlakbij Sevilla. Itálica werd in 206 voor Christus gebouwd, als kolonie voor gepensioneerde legionnairs. De stad bestond een paar honderd jaar en werd daarna gesloopt door Vandalen (what's in a name) en Moren. Boeren hergebruikten de stenen als bouwmateriaal en zo verdween de stad. In de 17e eeuw bouwde men het dorp Santiponce bovenop de resten. De plaatselijke begraafplaats, die nog steeds gebruikt wordt, bevindt zich midden in de opgravingen.

Met steun van, ik neem aan, de EU en andere sponsors wordt de geschiedenis weer wat in ere hersteld. Je kunt er als EU-inwoner dan ook gratis in. De introductievideo is in het Spaans, met Engelse ondertiteling. Ze hebben, heel knap gedaan, de stad in 3D opnieuw opgebouwd. Veel moet natuurlijk geïnterpreteerd worden, maar je begrijpt dan beter waar je later langs loopt. Er is weinig meer over de van ooit immens grote stad. Maar het amfitheater is in redelijke goede staat. Die zal wel helemaal onder de grond hebben gezeten jaren lang. Het is echt enorm, ze denken dat er 25.000 mensen in konden. Er naast begint de stad. Helaas zijn een aantal opgravingen alweer overgroeid. Maar de mooiste mozaïekvloeren worden goed bewaard! Met priegelige steentjes zijn prachtige patronen gelegd, met afbeeldingen van planten, dieren, goden, etc. Ongelooflijk dat er rond de eeuwwisseling mensen dagelijks overheen liepen, omdat het simpelweg hun huis was.

Het was wel bloedheet, vond ik in ieder geval, en het was een redelijk open gebied. Ik dacht genoeg water mee te hebben, maar de hoofdpijn kwam toch opzetten. Na mijn rondwandeling reed ik terug van Sevilla naar Écija, waar je de snelweg af moet op weg naar Marinaleda. Ik voelde me door de airco in de auto al snel beter en besloot toch te stoppen in Carmona. Dat is, volgens mijn gids, 'een heerlijk provincieplaatsje, aangenaam gezapig en met een lange geschiedenis die een prachtig stadsbeeld en interessante monumenten heeft opgeleverd'. Daar was ik dus. Ik parkeerde de auto en betaalde, met enige twijfel, de bijna tandeloze parkeerwacht een euro. Iets met 'rehabilitatie', voor het goede doel ofzo. Nou ja, prima joh.

Ik ben de oude stad in gelopen, die boven op een berg/heuvel ligt en ommuurd is. Ik had echter geen trek in nog een stadje met witte huizen, veel kerken en weer een kasteel, dus ik heb het bij een drankje op een terrasje gehouden. Nu vallen me steeds een paar dingen op bij de Spaanse terrasgasten. Buiten mag je natuurlijk roken, maar de mensen schamen zich er toch een beetje voor ofzo. Ze houden daarom hun sigaret naast of achter zich, of onder de tafel. Ik vermoed dat het ding meer uit zichzelf opbrandt, dan dat ze daadwerkelijk roken. Het enige nadeel is wel, dat ik er hoe dan ook last van heb. Bah. Maar goed, het is lekker mensen kijken en ik schrijf wat in mijn aantekeningenboekje (waarom denk je dat ik zo'n lang verhaal kan tikken elke keer) en ik lees wat (altijd een boek in mijn rugtas). Ik had dit keer wel de indruk dat ik ietwat afgezet werd, gezien de enorme ijsberg in mijn glas. Maar goed, het is niet duur hier. Je krijgt er overigens altijd een bakje olijven bij. Ik blijf het proberen, maar ik blijf ze vies vinden.

Terug bij de auto de parkeerwacht bedankt voor het oppassen. Hij wilde ook nog wel helpen met instructies voor het uitparkeren, maar dat lukt mij prrrima, señor. Zo groot is die auto nu ook weer niet. Ik ging op weg naar de necropolis van Carmona, de oude begraafplaats van de Romeinen, net aan de andere kant van het stadje. Want ook hier hebben de Romeinen hun cultuur achtergelaten. Ik was al wel vaker bij Romeinse opgravingen geweest (Xanten, Nijmegen, Italië), maar ik had nog nooit graven gezien. Dus het was echt interessant. Blijkbaar werden de graven, waar urnen stonden, door de Romeinen goed onderhouden en vaak bezocht. Ze hadden namelijk stenen trappen. Ook waren er plekken om offers te brengen aan de goden en voorouders. Tegenover de necropolis liggen de ruïnes van een groot amfitheater. Mijn gids zegt hierover: 'Van achter het hek langs de weg wordt u een summiere blik gegund op de overgroeide resten.' De reisgids zit er nog wel eens naast in omschrijvingen, maar dit klopte!

Op de terugweg kwam ik trouwens ook langs een heel mysterieuze installatie, die ik vanuit het vliegtuig al gezien had. Het is een grote toren, met er om heen in meerdere ringen allemaal platen. Nu ik er langs reed, zag ik dat de zonnestralen door de platen naar de toren werden weerkaatst. Deze werd daardoor als een lamp, er kwam een ontzettend fel wit licht vanaf. Lang leve Google, want nu weet ik wat het is! Het is de Gemasolar-installatie. De platen zijn 2.650 platte spiegels, die meedraaien met de zon en inderdaad de stralen weerkaatsen naar de toren. Deze wordt natuurlijk (wit)heet. In de toren circuleert gesmolten zout, dat een temperatuur van 565 graden bereikt. Deze hitte wordt gebruikt om stoomturbines aan te drijven, die weer voor elektriciteit zorgen. Voor meer info kijk je op Kennislink, zoekterm Gemasolar.

Bij thuiskomst heb ik eerst gezorgd dat ik weer voldoende water in huis had. Want zowel zondag als maandag is alles dicht. 1 mei is de Dag van de Arbeid en dat is een feestdag. Omdat het dit jaar op een zondag valt, hebben ze het feest naar maandag verschoven. De winkels zijn twee dagen achter elkaar dicht. Het water uit de kraan is vies en niet echt goed voor je. Dus heb ik een fles van 8 liter gekocht, voor 85 eurocent. Verder had ik al genoeg eten in huis om de dagen door te komen.

Vandaag had ik het plan om naar Antequera te gaan. Ik ben al twee keer dóór de stad gereden (zie mijn eerdere verslagen), maar heb de stad nog niet echt bezocht. Om in het Romeinse thema te blijven, leek me dit wel gepast. Zij noemden de stad namelijk Antikaria, wat 'oude stad' betekent. Naast allerlei ander volk, hebben ook de Romeinen hier gewoond. Ik was klaar om te vertrekken, maar natuurlijk knalde ik op dat moment met mijn kleine teen tegen de poot van de bank. Ik heb eerst tien minuten zitten huilen, want echt, allemachtig, wat doet dat pijn. Ik vond mezelf toch wel heel zielig, want hoe moest ik die teen nu van pleisters voorzien. Uiteindelijk wat geknutseld, want een pleister was nodig, het bloedde nogal. Ik had er ondertussen zo de balen van, dat ik geen zin meer had om een uur in de auto te rijden, daar rond te lopen (met een pijnlijke teen) en dan weer een uur terug te rijden. Ik heb mijn tijd dus besteed aan lezen (op de bank en op het dakterras) en aan een siësta (die ik blijkbaar ook nodig had). Normaal gesproken huil ik echt niet (zoveel) op vakantie, maar nu moest het er uit.

Misschien waag ik morgen een nieuwe poging om naar Antequera te gaan. Als het dan niet lukt, dan ga ik helemaal niet meer. PUNT. Bovendien, als er festiviteiten hier in het dorp zijn, dan blijf ik gewoon weer hier. Ik heb nog twee plaatsen om mijn verlanglijst staan voor deze week en de rest van de tijd heb ik nog wat boeken te lezen. En ondertussen tel ik af naar zaterdag, want dan komt mijn liefste nichtje Liese!

Hierbij de link naar de foto's:

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10153614440788589.1073741873.558143588&type=1&l=cf29b808a9

  • 01 Mei 2016 - 21:51

    Janneke (t):

    Het blijft leuk om te lezen Nanda, je schrijft zó goed!
    Hopelijk herstelt je teen goed, zodat je toch kunt ondernemen wat je graag wilt.
    Veel plezier verder!

  • 02 Mei 2016 - 06:02

    Liesr:

    Aaahh super zielig Ja. Maar tenen stoten is een van de ergste dingen van het leven. Oeh en laat die olijven maar aan mij over, top.
    Zoveel zin om je zaterdag weer te kunnen knuffelen. Love you

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Nanda

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 201
Totaal aantal bezoekers 59760

Voorgaande reizen:

29 Mei 2023 - 30 Juni 2023

USA 2023 - The Roadtrip Northwest

28 Februari 2022 - 19 Mei 2022

USA 2022 - The Roadtrip Southwest

04 Mei 2019 - 30 Mei 2019

USA 2019 - Roadtrip #5

10 Mei 2018 - 25 Mei 2018

Ierland 2018

13 September 2017 - 13 Oktober 2017

USA 2017 - Autumn Trip

11 November 2016 - 28 November 2016

USA 2016 - The Thanksgiving Trip

21 April 2016 - 12 Mei 2016

España 2016 - La vida en Andalucía

17 April 2015 - 23 Mei 2015

USA 2015 - The South

30 Mei 2014 - 20 Juni 2014

USA 2014 - The Carolina's & Georgia

29 Januari 2010 - 16 Februari 2010

USA 2010 - Chicago, NIU & New York

16 Maart 2006 - 17 Augustus 2008

Cambridge-gerelateerde avonturen

Landen bezocht: