Bijbel vs Basketbal
Door: Nanda
Blijf op de hoogte en volg Nanda
03 Februari 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Ik las net op nu.nl over sneeuw en zouttekorten in NL... arme jullie! Hier sneeuwde het gister ook de hele dag, waardoor er een nieuwe laag ligt op de sneeuw die er al lag. Northland heeft een eigen sneeuwploeg, die zorgen dat de paden schoon en gestrooid zijn. Ze zijn dus helemaal voorbereid op deze omstandigheden. Het is echt een schitterend gezicht, deze witte wereld. Vooral omdat het landschap hier nogal heuvelig is. Ik vertelde trouwens voordat ik hierheen ging dat er 1,5 meter sneeuw zou liggen. Ik denk dat ik verkeerd geinformeerd was en dat het meer iets van 1,5 foot is, zo'n 40 cm. Nogal een verschil...
Maandagavond was er dus basketbal. Zowel de dames als de heren 'Pioneers' hadden een wedstrijd, tegen een andere school genaamd Gogebic (spreek uit als googiebik). De dameswedstrijd was een beetje lauw en ze verloren ook nog eens. Bovendien was er weinig publiek. Bij de heren stroomde de sporthal vol. Het spel was ook veel sneller, krachtiger en spannender. Helaas verloren zij ook, maar met slechts aan paar punten verschil. Het is echt lachen om zoiets een keer mee te maken. Er komen ook nogal wat regels bij kijken. Het meest bijzondere is, dat een game 20 minuten duurt, maar in werkelijkheid zo'n 45 minuten kan duren, door alle 'fouls' en time-outs.
Het leven hier op Northland is, zoals ik al eerder zei, behoorlijk anders dan wat ik gewend ben. Een prive leven zit er niet echt in. Je mag geluk hebben om als laatstejaars een eigen kamer te hebben. Ook eten ze alle maaltijden samen, dus met 100en tegelijk. Het eten is overigens wel heel goed. Het ontbijt is stevig, pancakes, waffles of een enorm gevulde omelet. De lunch kan zo een diner zijn en het diner is dan ook nog zeer uitgebreid. Ik probeer van alles wat, maar hou het bij de lunch toch wel zo licht mogelijk. Gelukkig hebben ze ook fruit, wat ik meestal als snack mee neem. En... ze hebben verse melk, geen houdbare, waar ik blij mee ben. Helaas geen karnemelk, haha.
Gisteravond is de Heart Conference begonnen. Die heeft als thema 'Lord, teach us to pray'. Er zijn massabijeenkomsten en kleinere workshops. Ik was gister bij zo'n grote, waarbij zeker 600 man aanwezig was. Ik kan dan echt niet concentreren op wat de spreker allemaal zegt. Het is wederom zeer Amerikaans en het duurde ook weer een uur. Ik denk dat ik te veel geschoold ben in het Brits-Engels. Ik kies er dan ook voor om alleen naar de kleinere workshops te gaan. Hierdoor heb ik vanmorgen wat tijd voor mezelf, wat wel even lekker is. Vanmiddag krijg ik na de workshops ook nog een tour over de campus, waarbij wat verteld wordt over de geschiedenis van Northland.
Over dat verschil tussen Brits en Amerikaans gesproken... Ik merk dat ik woorden gebruik, waarvan de Amerikanen niet eens weten wat het is. Zo noemen ze in de UK een vuilnisbak een 'bin', hier is het een 'trashcan'. De WC is UK is een 'toilet', hier is het een 'bathroom', waarbij ze de a als een e uitspreken. Echt hilarisch hoe ze mij soms aankeken. En ik dacht altijd dat mijn Engels zo Amerikaans was, haha.
Charity geeft hier trouwens les in Chinees. Eerder had ze ook studenten, nu zijn het slechts een paar kinderen van stafwerkers die hier op de campus wonen. Ik ben gister met Kat en Chrissy (twee huisgenootjes) naar haar les geweest. Ze doet het echt heel leuk. Verder was ik echt verbaasd hoeveel die kinderen (12+ in leeftijd) al geleerd hebben in een half jaar tijd. Charity heeft echt een roeping voor lesgeven.
Ik ga afronden en wat foto's hierbij plaatsen. Straks weer fris en fruitig naar de workshops.
Maandagavond was er dus basketbal. Zowel de dames als de heren 'Pioneers' hadden een wedstrijd, tegen een andere school genaamd Gogebic (spreek uit als googiebik). De dameswedstrijd was een beetje lauw en ze verloren ook nog eens. Bovendien was er weinig publiek. Bij de heren stroomde de sporthal vol. Het spel was ook veel sneller, krachtiger en spannender. Helaas verloren zij ook, maar met slechts aan paar punten verschil. Het is echt lachen om zoiets een keer mee te maken. Er komen ook nogal wat regels bij kijken. Het meest bijzondere is, dat een game 20 minuten duurt, maar in werkelijkheid zo'n 45 minuten kan duren, door alle 'fouls' en time-outs.
Het leven hier op Northland is, zoals ik al eerder zei, behoorlijk anders dan wat ik gewend ben. Een prive leven zit er niet echt in. Je mag geluk hebben om als laatstejaars een eigen kamer te hebben. Ook eten ze alle maaltijden samen, dus met 100en tegelijk. Het eten is overigens wel heel goed. Het ontbijt is stevig, pancakes, waffles of een enorm gevulde omelet. De lunch kan zo een diner zijn en het diner is dan ook nog zeer uitgebreid. Ik probeer van alles wat, maar hou het bij de lunch toch wel zo licht mogelijk. Gelukkig hebben ze ook fruit, wat ik meestal als snack mee neem. En... ze hebben verse melk, geen houdbare, waar ik blij mee ben. Helaas geen karnemelk, haha.
Gisteravond is de Heart Conference begonnen. Die heeft als thema 'Lord, teach us to pray'. Er zijn massabijeenkomsten en kleinere workshops. Ik was gister bij zo'n grote, waarbij zeker 600 man aanwezig was. Ik kan dan echt niet concentreren op wat de spreker allemaal zegt. Het is wederom zeer Amerikaans en het duurde ook weer een uur. Ik denk dat ik te veel geschoold ben in het Brits-Engels. Ik kies er dan ook voor om alleen naar de kleinere workshops te gaan. Hierdoor heb ik vanmorgen wat tijd voor mezelf, wat wel even lekker is. Vanmiddag krijg ik na de workshops ook nog een tour over de campus, waarbij wat verteld wordt over de geschiedenis van Northland.
Over dat verschil tussen Brits en Amerikaans gesproken... Ik merk dat ik woorden gebruik, waarvan de Amerikanen niet eens weten wat het is. Zo noemen ze in de UK een vuilnisbak een 'bin', hier is het een 'trashcan'. De WC is UK is een 'toilet', hier is het een 'bathroom', waarbij ze de a als een e uitspreken. Echt hilarisch hoe ze mij soms aankeken. En ik dacht altijd dat mijn Engels zo Amerikaans was, haha.
Charity geeft hier trouwens les in Chinees. Eerder had ze ook studenten, nu zijn het slechts een paar kinderen van stafwerkers die hier op de campus wonen. Ik ben gister met Kat en Chrissy (twee huisgenootjes) naar haar les geweest. Ze doet het echt heel leuk. Verder was ik echt verbaasd hoeveel die kinderen (12+ in leeftijd) al geleerd hebben in een half jaar tijd. Charity heeft echt een roeping voor lesgeven.
Ik ga afronden en wat foto's hierbij plaatsen. Straks weer fris en fruitig naar de workshops.
-
03 Februari 2010 - 15:22
Zusje:
Ha ik heb hem als eerste gelezen, denk ik!! Je moet toch wat doen als je plat ligt! Liefs -
04 Februari 2010 - 13:29
Alette :
Ha Nanda,
wat een mooie foto's en een prachtig verslag. Je hebt genoeg te doen!! Heel veel plezier nog en wat verrassend te lezen dat je zusje Jolien heet, zo heet onze jongste dochter ook. -
04 Februari 2010 - 13:34
Ellen:
Heej Nanda! Leuk om je verhalen te lezen en je foto's te bekijken. Fijn dat alles goed gaat daaro! Hier ook alles ok, ben alleen al de hele weel ziek maar ja, daar komen we ook wel weer door!
Ik blijf je verhaaltjes lezen! En ENJOY!
Liefs -
04 Februari 2010 - 16:15
Vader:
Mooie teksten en verhalen.
Hoop dat er meer mensen op je verslagen gaan reageren.
Als je zover afgelegen zit kom je vast nog wel wilde dieren tegen.
Wij vermaken ons hier wel met Jolien.
Liefs, pap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
