12 (Onderweg naar) Cape Ann

Dit is mijn laatste verslag van deze reis vanuit de VS. Ik heb al mijn spullen uitgezocht om te kijken wat er wel of niet mee naar Nederland gaat. Ik had een enorme stapel folders, maar neem de helft mee. Helaas sleep ik ook vrijwel alle boeken terug… ik heb er bijna twee uit gelezen. Toch laat ik er twee achter, want eentje was echt heel saai, die heb ik niet uitgelezen. Ik ben de laatste restjes van mijn eten aan het opmaken, ik had nog een avocado en wat toastjes en kaas en yoghurt. Vanmiddag een grote lunch gehad in een restaurant, dus dit is wel makkelijk zo. Ik zit aan de eettafel te tikken, want de bewoonster is de hele avond weg. Ik heb de app van K-Love op mijn telefoon gezet, zodat ik er muziek bij heb. Helaas was deze christelijke zender het grootste deel van mijn reis niet te ontvangen, pas de laatste paar dagen kwam hij goed door op de radio zelf. Nu ik wifi heb, kan ik probleemloos luisteren. Ook wel leuk voor thuis, om wat mee te krijgen van de nieuwste christelijke muziek. Ik heb K-Love veel geluisterd in het Zuiden van de VS, het is een fijne zender zonder al te veel gepreek. Dan doen andere christelijke zenders hier soms wel en daar ben ik het niet altijd mee eens. Overigens hoef ik echt niet perse naar een christelijke zender te luisteren, hoor. Maar alle andere zenders bevatten voor mijn gevoel 75% van de tijd reclame, echt superirritant! De christelijke zenders draaien door sponsors, die geen reclame hoeven te maken.

Gistermorgen vertrok ik uit Old Orchard Beach. Het lijkt of ik een obsessie heb voor vuurtorens, maar ze zijn echt de moeite van het bezoeken waard! Bovendien staan ze aan zee en is er vaak een mooi parkje met uitzicht bij. Dus daarom ging ik naar Cape Neddick voor Nubble Lighthouse. Dit is echt een van de mooiste vuurtorens. Hij staat op een klein eilandje vlak voor de kust, maar je kunt er niet bij komen. Op zich ook wel weer cool, om wat mysterie te behouden. Ik heb daar een tijdje gezeten in de ZON! Want het was opeens weer heel mooi weer. Uiteindelijk werd het zelfs nog 26 graden! Na een tijdje ging ik naar de Kittery Outlets, waar je ‘goedkoop’ van alles en nog wat kunt kopen. Ik was nog steeds op jacht naar nieuwe All Stars. Helaas ook hier nog steeds dure schoenen. Er is wel een Converse Factory Outlet, maar die was een uur rijden uit de richting. Zo graag wil ik nu ook weer geen nieuwe gympen. Dus dit keer kom ik terug zonder nieuwe All Stars, das wel ff wennen, hihi. Goed, de winkels had ik dus snel gehad en toen had ik nog tijd over en ik zocht een plek om te lunchen. Dus ik heb wat rondgeneusd op de kaart (in de app op mijn telefoon). Toen vond ik Fort Constitution met de vuurtoren Portsmouth Harbor Lighthouse. Het fort mag je alleen bezoek als je netjes op de blauwe lijn blijft lopen. Je loopt namelijk door een soort militaire zone en ze worden denk ik heel boos als je gaat rondneuzen. Het fort was wel interessant, alleen de vuurtoren kon je niet bereiken, die stond op verboden gebied. Bij de auto heb ik mijn boterhammen opgegeten.

Ik reed daarna verder, via Essex en Ipswich, een prachtige route door bossen, landerijen en kleine dorpjes. Hier klopt de naam New England pas echt, omdat langs de wegen van die lage stenen muurtjes gebouwd waren. Mijn laatste airbnb is in Annisquam, op Cape Ann in Massachussetts. Ik ben dus weer in de staat waar ik begonnen ben. Het huis staat vlak naast een weg die verrassend druk is, als je bedenkt dat dit een schiereiland is en de weg uiteindelijk dood loopt. Ze rijden ook als een malle, ik vermoed dat het bord Speed Limit 20 mph (32 km/u) hen niet zo veel zegt. Maar goed, ik was hier al einde van de middag, dus ik heb mijn spullen op mijn prachtige kamer gezet. Daarna ben ik de voetgangersbrug hier om de hoek overgestoken en heb een tijdje bij het strand gezeten. Na een uurtje voelde ik me gaar gekookt, omdat het echt nog heel warm was. Terug in mijn airbnb heb ik de laatste pasta opgemaakt. Daarna heb ik een uur met Saira, de bewoonster van deze airbnb zitten kletsen. Ze is vaak in Frankrijk geweest en weet veel over prehistorische muurschilderingen. Het is een gezellige dame. Ze gaat morgen ontbijt voor me maken, superlief!

Vanmorgen heb ik de wekker gezet, ik moest ergens op tijd zijn. Want om 10 uur vertrok de boot om walvissen te gaan bekijken! Vanuit Gloucester vertrekken meerdere maatschappijen, ik had voor Captain Bill & Sons gekozen. Jen was onze gids, een biologe die onderzoek doet naar de walvissen. Ze vertelde enorm veel, zodat we alvast wisten wat we konden verwachten. Na drie kwartier kreeg ik toch wel een beetje een flashback. Een aantal jaar geleden was ik op de Azoren en toen ging ik ook walvissen kijken. Maar toen heb ik alleen dolfijnen gezien, wat overigens ook super was. Dus ik vreesde dat het er niet in zou zitten vandaag. Het is al oktober en de walvissen vertrekken dan soms al naar de Caraïben. Toch zag ik op een gegeven moment een soort splash in de verte, maar ik wist niet of dat een walvis was. De kapitein zag het blijkbaar ook en zette de achtervolging in. En ja hoor, daar was een walvis en hij/zij was niet alleen! Het was gelijk een groep van vier, wow! De boot hield gepast afstand. Het waren bultruggen, ‘humpbacks’ in het Engels. Ze blijven niet al te lang aan de oppervlakte. Je ziet ze ademhalen en ze luieren soms een beetje. Maar als je ze hun rug ziet krommen, dan duiken ze weer dieper onder water en dan komt dus hun staart naar boven. Ze kunnen dan minutenlang onder water blijven. Zo hebben we nog meerdere groepjes gezien, ook een moeder met jong! Jen herkende een aantal aan hun staart en wist veel te vertellen over deze individuen. Op een gegeven moment was er een ENORME splash in de verte en dat was alles wat ik dan ook zag. Helaas had ik dus net gemist dat een bultrug uit het water omhoog sprong. Dit doen ze echt zelden, dus ik vond het natuurlijk jammer dat ik het gemist had. Maar even later deed een (andere) walvis het weer en dit keer zag ik het ook! Natuurlijk geen tijd om een foto te maken, maar WOW, wat ontzettend gaaf zeg! Veel later gebeurde het weer, maar die heb ik ook gemist. Ik heb nog wel gezien dat een walvis omrolde en zo ‘zwaaide’ met zijn vin. En ik ontdekte nog een gekkige vin in het water, die een beetje rondzwieberde. Het bleek een maanvis te zijn, een ‘mola mola’ in biologische termen, of een ‘ocean sunfish’ in het Engels. Die komen niet heel vaak naar de oppervlakte, maar deze was echt goed te zien. Terug naar de haven zagen we om ons heen overal (op grote afstand, dat wel) de bultruggen, het was blijkbaar een goede plek voor hen om te eten. Jen heeft in ieder geval 16 verschillende bultruggen herkend, ze zei dat het er ook 18 kunnen zijn geweest en dat is hoe dan ook uitzonderlijk voor een tocht van een paar uur. Toen we bijna bij de haven waren, heb ik nog een paar vinnen van bruinvissen gezien, maar ze waren te snel om ze echt goed te zien. Al met al wat het echt ontzettend tof!!! Wat een cadeautje zo aan het einde van de reis.

In de haven van Gloucester heb ik dus een flinke lunch van vis, wraps en patat gegeten in een restaurant. Daarna nog even door het plaatsje zelf gelopen, maar dat stelde niet veel voor. Bovendien was ik echt moe, dus ik ben terug gereden naar mijn airbnb. Ik heb een dutje gedaan, want naast moe, voel ik me ook wat koortsig. Ik heb paracetamol ingenomen en hoop dat dat wat helpt. Als ik deze blog zo geplaatst heb, ga ik lekker ff Netflix kijken. Tenminste, als het internet het weer gaat doen, want momenteel heb ik geen verbinding. Dus misschien toch maar een boekje lezen. Morgen kan ik het rustig aan doen, mijn vliegtuig gaat pas om 18 uur. Het inchecken lukt me stom genoeg niet… Ik zal niet vertellen wat ik allemaal al geprobeerd heb. Mooi balen, nu kan ik mijn stoel niet uitkiezen. Gelukkig is de vlucht van Boston naar Dublin ‘maar’ zes uur. Dan moet ik overstappen voor de vlucht naar Amsterdam. Ik ben dan hopelijk vrijdagmorgen op Schiphol, voor mijn biologische klok is het dan nog nacht. Dus dat wordt heerlijk weer een nacht overslaan, maar dat hoort er helaas bij.

Ik heb de afgelopen weken ook wat filmpjes gemaakt, zoals vandaag van de walvissen. Maar het lukt me niet om die vanaf de SD-kaart op Facebook te krijgen. Die houden jullie nog van me tegoed. Hierbij de link naar de foto’s:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10155034061258589.1073741909.558143588&type=1&l=fe02533eb2