Laatste dag, Plaza de España in Sevilla
Blijf op de hoogte en volg Nanda
13 Mei 2016 | Nederland, Deventer
Ongelooflijk, deze drie weken zijn voorbij gevlogen! Gelukkig heb ik nu een lang weekend en kan ik lekker acclimatiseren. Voor zover dat nodig is dan... want het weer wordt de komende dagen net zo 'goed' als wij in Spanje hadden de afgelopen dagen. Het is fijn om weer thuis te zijn; eigen bed, eigen douche, katten, bank, etc. De hond haal ik morgen weer op van mijn ouders, daar zie ik naar uit!
Donderdagmorgen hebben we lekker uitgeslapen. Nadat we onze koffers ingepakt hadden, vertrokken we rond 11 uur richting Sevilla. De dag begon weer redelijk zonnig, maar onderweg kregen we regen, veel regen en heel veel regen (met wat onweer). Bij een winkelcentrum met outletwinkels hebben we rondgeneusd. We hebben allebei een paar Vans-sneakers gekocht. Na de lunch waren we wel uitgekeken, maar buiten regende het nog steeds pijpenstelen, met hier en daar een klap onweer. We wisten eigenlijk niet zo goed wat te doen om nog vijf uur te overbruggen. Na een rondje rond een rotonde bij het vliegveld, besloten we om toch maar richting het centrum van Sevilla te rijden.
Hoe dichter we bij het centrum kwamen, hoe beter het weer werd! We zetten onze favoriete radiozender Los Cuarenta wat harder en deden een dansje in de auto. We parkeerden bij het park van Maria Luisa. De zon scheen uitbundig, terwijl we met open mond door het prachtige park liepen. Aan het einde van de laan lag het Plaze de España. Nú weet ik dat dit het beroemdste plein van Sevilla is, maar toen waren we echt even 'in awe', zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen. Wát een ontzettend mooi plein! We hebben dan ook heel wat foto's gemaakt. Met de restantjes van allerlei lekkers installeerden we ons op een bankje met azulejos (beschilderde tegels).
We hebben heerlijk van de zon genoten en mensen gekeken. Met name een gratis drama van (waarschijnlijk) een zigeunersgezin bracht vermaak. Moeder verkocht castagnettes en waaiers, terwijl vader Diego (want dat riep moeder steeds) niet kon beslissen of hij bij het gezin wilde horen of niet (hij liep steeds weg en kwam weer terug). Zoon van jaar of 10 brulde/jengelde luidkeels, omdat hij zijn zin niet kreeg. Toen hij ook nog eens opeens omviel, op zijn hoofd terecht kwam en zijn bril verloor, was het drama compleet. Ook waren twee politie-agenten op motorscooters in discussie met drie mensen, waarvan zij de tassen innamen. Liese was net foto's aan het maken, dus beide agenten kwamen nog bij ons langs of ze niet net toevallig een foto had gemaakt toen één van de agenten een man vast greep. Dit had ze niet gedaan, dus we mochten onze camera houden, haha.
We waren ruim op tijd terug op het vliegveld, want de Fabia moest ook ingeleverd worden. De auto was in goede staat, en dat na 2.500 km op de Spaanse wegen, door de smalle, steile straatjes en met idiote medeweggebruikers. We moesten redelijk lang wachten bij de 'bagage drop-off'. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, kun je eindeloos converseren met de dame achter de balie waar je normaal gesproken je koffer kunt deponeren om daarna naar de douane te gaan. Dit deed een man voor ons dan ook, een lang gesprek houden, zucht. We waren snel door de douane, waarna mijn handbagage nog een extra controle doorstond. De mevrouw van de douane kon niet eens Engels, dus het werd een gesprek van eenwoordige zinnen. Ik vermoed dat er niets mis was, want ze mompelde ‘buena’.
We hebben wat warm gegeten en renden daarna naar de gate. Het bord vertelde ons dat het vliegtuig te laat zou zijn, dus we deden rustig aan. Maar opeens gingen we toch boarden, dat was even een rare situatie toen we alsnog naar de gate renden. De mevrouw bij het boarden legde alle wachtenden duidelijk uit welke rijnummers in welke rij moesten gaan staan. Maar één meneer kreeg daarover opeens een discussie met haar, waardoor zij zó boos werd dat er met een deur werd gesmeten en zij dreigde dat hij niet mee mocht als hij zo door ging. Hij bleef echter maar foeteren, waarbij zijn vrouw zich zichtbaar kapot schaamde. Best vermakelijk, maar toch onbegrijpelijk, hoor, om je zo te laten gaan. De meneer en zijn vrouw mochten toch mee, al kwamen ze wel als laatsten aan boord. Met enige vertraging, niet door de geïrriteerde meneer, stegen we op. De vlucht was rustig, we hebben lekker een muziekje geluisterd en gelezen.
Op Schiphol trokken we wederom een sprint, omdat we wederom in de verste uithoek van het vliegveld zaten. Over de loopbanden vlogen we zo'n beetje. We hadden namelijk een trein te halen. Uiteindelijk heeft Liese die trein kunnen halen, terwijl ik nog meer dan 20 minuten op mijn koffer moest wachten (zij had alleen handbagage). Ik heb dus een latere trein genomen, die nog naar Amersfoort ging. Daar hebben mijn ouders me opgehaald. Ik lag uiteindelijk om 3 uur vanmorgen in bed, Liese al een uur eerder, bij haar ouders in Bennekom.
Vandaag heb ik mijn tante naar de trein gebracht, die tijdens mijn afwezigheid in mijn huis vakantie gevierd heeft. Verder heb ik lekker Hollands bij de AH boodschappen gedaan en een softijsje gehaald. Die laatste had ik wel verdiend, met dat mooie weer hier. Want oh ja, wat hadden we toch slecht weer de laatste week! Alle Nederlanders die we op het vliegveld spraken, baalden van de onophoudelijke regen. Hoe mooi Andalusië ook is, als het regent, is slenteren door een leuk stadje niet écht leuk. Ondanks dat we pech hadden, vooral Liese (want ik had toch bijna 2 weken prachtig weer gehad), hebben we alles eruit gehaald wat er in zat. Ieder zonnestraaltje hebben we benut en we hebben genoten van de prachtige kunst en cultuur, van de uitgestrekte velden en bergen. Ook was het supergezellig samen (al zeg ik het zelf)!
Het was echt een avontuur, al was het heel anders dan de afgelopen twee vakanties in Amerika. Het was goed, erg goed, om drie weken op dezelfde plek te verblijven. Dit gaf rust en dat had ik nodig. De geschiedenis van deze streek is bijna eindeloos en ontzettend interessant. Ik heb geleerd over de tijd dat er hunebedden gebouwd werden, over Romeinen, Moren, katholieken en de moderne Spanjaard. Ik heb afwisselende landschappen gezien, maar vooral olijfboomgaarden in alle soorten en maten. Wat deze vakantie ook anders maakte, was natuurlijk het feit dat Liese er voor een week bij was! Wat ontzettend gaaf om samen dit te beleven. Zij was echt een zonnetje, we hebben soms zó hard gelachen. Lieve Lies, toppie, love you!
Bedankt als je me gevolgd hebt. Hopelijk heb ik je vermaakt en meegenomen op verkenning door een bijzonder stukje Europa. Ik weet nog niet waar mijn volgende reis heen gaat, heb wel bepaalde ideeën. Ik weet wel dat het een land wordt waar ik de taal spreek. Dus dat wordt een land waar ze Nederlands of Engels spreken, haha! Wellicht Ierland, maar ik sluit niet uit dat ik weer naar de VS ga.
Tot een volgend avontuur!
De laatste foto's, enkel en alleen van Plaza de España:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10153638738318589.1073741883.558143588&type=1&l=798caf26c3
Wil je weten waar wij zoal op dansten? Check deze youtube-filmpjes van de liedjes (niet van ons dansen):
Enrique Iglesias - Duele el corazon
https://www.youtube.com/watch?v=vSk_xOy6Bwc1
Morat - Cómo Te Atreves
https://www.youtube.com/watch?v=_gm5piKnrS4
Ons 'K3-liedje' is van Alvaro Soler - Sofie
https://www.youtube.com/watch?v=qaZ0oAh4evU
Donderdagmorgen hebben we lekker uitgeslapen. Nadat we onze koffers ingepakt hadden, vertrokken we rond 11 uur richting Sevilla. De dag begon weer redelijk zonnig, maar onderweg kregen we regen, veel regen en heel veel regen (met wat onweer). Bij een winkelcentrum met outletwinkels hebben we rondgeneusd. We hebben allebei een paar Vans-sneakers gekocht. Na de lunch waren we wel uitgekeken, maar buiten regende het nog steeds pijpenstelen, met hier en daar een klap onweer. We wisten eigenlijk niet zo goed wat te doen om nog vijf uur te overbruggen. Na een rondje rond een rotonde bij het vliegveld, besloten we om toch maar richting het centrum van Sevilla te rijden.
Hoe dichter we bij het centrum kwamen, hoe beter het weer werd! We zetten onze favoriete radiozender Los Cuarenta wat harder en deden een dansje in de auto. We parkeerden bij het park van Maria Luisa. De zon scheen uitbundig, terwijl we met open mond door het prachtige park liepen. Aan het einde van de laan lag het Plaze de España. Nú weet ik dat dit het beroemdste plein van Sevilla is, maar toen waren we echt even 'in awe', zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen. Wát een ontzettend mooi plein! We hebben dan ook heel wat foto's gemaakt. Met de restantjes van allerlei lekkers installeerden we ons op een bankje met azulejos (beschilderde tegels).
We hebben heerlijk van de zon genoten en mensen gekeken. Met name een gratis drama van (waarschijnlijk) een zigeunersgezin bracht vermaak. Moeder verkocht castagnettes en waaiers, terwijl vader Diego (want dat riep moeder steeds) niet kon beslissen of hij bij het gezin wilde horen of niet (hij liep steeds weg en kwam weer terug). Zoon van jaar of 10 brulde/jengelde luidkeels, omdat hij zijn zin niet kreeg. Toen hij ook nog eens opeens omviel, op zijn hoofd terecht kwam en zijn bril verloor, was het drama compleet. Ook waren twee politie-agenten op motorscooters in discussie met drie mensen, waarvan zij de tassen innamen. Liese was net foto's aan het maken, dus beide agenten kwamen nog bij ons langs of ze niet net toevallig een foto had gemaakt toen één van de agenten een man vast greep. Dit had ze niet gedaan, dus we mochten onze camera houden, haha.
We waren ruim op tijd terug op het vliegveld, want de Fabia moest ook ingeleverd worden. De auto was in goede staat, en dat na 2.500 km op de Spaanse wegen, door de smalle, steile straatjes en met idiote medeweggebruikers. We moesten redelijk lang wachten bij de 'bagage drop-off'. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, kun je eindeloos converseren met de dame achter de balie waar je normaal gesproken je koffer kunt deponeren om daarna naar de douane te gaan. Dit deed een man voor ons dan ook, een lang gesprek houden, zucht. We waren snel door de douane, waarna mijn handbagage nog een extra controle doorstond. De mevrouw van de douane kon niet eens Engels, dus het werd een gesprek van eenwoordige zinnen. Ik vermoed dat er niets mis was, want ze mompelde ‘buena’.
We hebben wat warm gegeten en renden daarna naar de gate. Het bord vertelde ons dat het vliegtuig te laat zou zijn, dus we deden rustig aan. Maar opeens gingen we toch boarden, dat was even een rare situatie toen we alsnog naar de gate renden. De mevrouw bij het boarden legde alle wachtenden duidelijk uit welke rijnummers in welke rij moesten gaan staan. Maar één meneer kreeg daarover opeens een discussie met haar, waardoor zij zó boos werd dat er met een deur werd gesmeten en zij dreigde dat hij niet mee mocht als hij zo door ging. Hij bleef echter maar foeteren, waarbij zijn vrouw zich zichtbaar kapot schaamde. Best vermakelijk, maar toch onbegrijpelijk, hoor, om je zo te laten gaan. De meneer en zijn vrouw mochten toch mee, al kwamen ze wel als laatsten aan boord. Met enige vertraging, niet door de geïrriteerde meneer, stegen we op. De vlucht was rustig, we hebben lekker een muziekje geluisterd en gelezen.
Op Schiphol trokken we wederom een sprint, omdat we wederom in de verste uithoek van het vliegveld zaten. Over de loopbanden vlogen we zo'n beetje. We hadden namelijk een trein te halen. Uiteindelijk heeft Liese die trein kunnen halen, terwijl ik nog meer dan 20 minuten op mijn koffer moest wachten (zij had alleen handbagage). Ik heb dus een latere trein genomen, die nog naar Amersfoort ging. Daar hebben mijn ouders me opgehaald. Ik lag uiteindelijk om 3 uur vanmorgen in bed, Liese al een uur eerder, bij haar ouders in Bennekom.
Vandaag heb ik mijn tante naar de trein gebracht, die tijdens mijn afwezigheid in mijn huis vakantie gevierd heeft. Verder heb ik lekker Hollands bij de AH boodschappen gedaan en een softijsje gehaald. Die laatste had ik wel verdiend, met dat mooie weer hier. Want oh ja, wat hadden we toch slecht weer de laatste week! Alle Nederlanders die we op het vliegveld spraken, baalden van de onophoudelijke regen. Hoe mooi Andalusië ook is, als het regent, is slenteren door een leuk stadje niet écht leuk. Ondanks dat we pech hadden, vooral Liese (want ik had toch bijna 2 weken prachtig weer gehad), hebben we alles eruit gehaald wat er in zat. Ieder zonnestraaltje hebben we benut en we hebben genoten van de prachtige kunst en cultuur, van de uitgestrekte velden en bergen. Ook was het supergezellig samen (al zeg ik het zelf)!
Het was echt een avontuur, al was het heel anders dan de afgelopen twee vakanties in Amerika. Het was goed, erg goed, om drie weken op dezelfde plek te verblijven. Dit gaf rust en dat had ik nodig. De geschiedenis van deze streek is bijna eindeloos en ontzettend interessant. Ik heb geleerd over de tijd dat er hunebedden gebouwd werden, over Romeinen, Moren, katholieken en de moderne Spanjaard. Ik heb afwisselende landschappen gezien, maar vooral olijfboomgaarden in alle soorten en maten. Wat deze vakantie ook anders maakte, was natuurlijk het feit dat Liese er voor een week bij was! Wat ontzettend gaaf om samen dit te beleven. Zij was echt een zonnetje, we hebben soms zó hard gelachen. Lieve Lies, toppie, love you!
Bedankt als je me gevolgd hebt. Hopelijk heb ik je vermaakt en meegenomen op verkenning door een bijzonder stukje Europa. Ik weet nog niet waar mijn volgende reis heen gaat, heb wel bepaalde ideeën. Ik weet wel dat het een land wordt waar ik de taal spreek. Dus dat wordt een land waar ze Nederlands of Engels spreken, haha! Wellicht Ierland, maar ik sluit niet uit dat ik weer naar de VS ga.
Tot een volgend avontuur!
De laatste foto's, enkel en alleen van Plaza de España:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10153638738318589.1073741883.558143588&type=1&l=798caf26c3
Wil je weten waar wij zoal op dansten? Check deze youtube-filmpjes van de liedjes (niet van ons dansen):
Enrique Iglesias - Duele el corazon
https://www.youtube.com/watch?v=vSk_xOy6Bwc1
Morat - Cómo Te Atreves
https://www.youtube.com/watch?v=_gm5piKnrS4
Ons 'K3-liedje' is van Alvaro Soler - Sofie
https://www.youtube.com/watch?v=qaZ0oAh4evU
-
13 Mei 2016 - 22:41
Anja:
Dag Nanda,
Ik heb genoten van je levendige reisverslagen! Ik kijk al uit naar je volgende reis.
Groet,
Anja -
14 Mei 2016 - 13:48
Janneke (t):
Het was weer een genot om te lezen Nanda. Welkom thuis! En dan nu het gewone leven weer in!... -
15 Mei 2016 - 09:23
Jan Kooij:
Leuk om over jullie beiden te lezen en de foto's te zien. Ik hoop dat je deze verslagen blijft maken Nanda.
Zegengroet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
