Ontdekkingen dicht bij huis

Ik heb me dinsdag aan mijn voornemen van maandag gehouden, een dag NIETS! Toch wilde ik wel even de deur uit, dus ben ik naar de begraafplaats aan het einde van de straat gelopen. Volgens de eigenaar van het appartement dat ik huur, zou dit heel interessant zijn. Dat was het zeker! Het deed me denken aan de begraafplaats in New Orleans (VS), want ook hier worden de mensen gestapeld bovengronds begraven. In New Orleans komt dit door het hoge waterpeil, hier doordat de grond bestaat uit rotsen (water is ver te zoeken). De graven zijn mooi versierd, met afbeeldingen van heiligen. Soms ontdek je meer van een persoon, doordat er een foto op staat, met bijvoorbeeld ook diens hond er op. De mensen in het dorp gaan bijna wekelijks naar de begraafplaats om de graven te verzorgen. Ze maken het dan schoon, zetten er nieuwe echte bloemen neer, of kijken of de nepbloemen niet te veel verkleurd zijn.

Een man, die ook aan het schoonmaken was, sprak me aan. Hij is serieus de eerste Spanjaard die zijn taalgebruik aan mij aanpaste. Met losse woorden hadden we een heus gesprek! Ik legde hem uit dat ik het intessant vind, omdat ik niet katholiek ben. Vervolgens ging hij alle overleden protestanten aanwijzen. Ook hadden we het over de leeftijd van de gestorven. Sommigen bereikten de negentig en ver daar boven. Maar ook veel jongere mensen lagen er begraven. Eén man van 37 heeft zichzelf door zijn hoofd geschoten, vertelde hij, vanwege de liefde. Een andere man was blijkbaar voetbalfan, want de man vertelde dat hij het htezelfde deed als hoeheetieookalweer, en dat hij het ook zo erg vond dat Croeiff (Cruyff) overleden was. Aha, het kwartje viel.

Op de terugweg ging ik op een bankje zitten. Die stonden er om de honderd meter zo'n beetje. Want ja, ook de ouderen uit het dorp gaan lopend naar de begraafplaats, dat wel eventjes buiten het dorp ligt. Die mensen moeten wel uit kunnen rusten onderweg. Ik heb echt oudjes voorbij zien schuifelen, dus die bankjes zijn een uitkomst. Ik ging echter even mijn meegenomen aardbeien opeten en genoot van het uitzicht op de graanvelden en olijfboomgaarden. Ik heb ook wat foto's gemaakt van alle mooie bloemen in de bermen. Het zijn misschien simpele bloemen, maar het is echt prachtig al die kleuren.

Thuis heb ik de afwas gedaan en de tapaskaart van La Bodega (het restaurant waar ik eerder was) vertaald. Ik kon niet alles ontcijferen, maar ik kon nu goed voorbereid kiezen. Daarna een hele lange tijd op het dakterras gezet, eerst nog met Ronald en Corné (man en vrouw), de eigenaren van dit huis. Zij gingen een zus ophalen van het vliegveld en ik heb heerlijk veel gelezen en 3fm geluisterd. Zo hoor ik, terwijl ik af en toe gniffel, dat het slecht weer wordt/is in Nederland. Ach gossie. Ik ging om 20u eten La Bodega en kwam er al snel achter dat ik mijn vertaling thuis had laten liggen. U mag gniffelen. Ik koos daarom maar voor kip met knoflook en patat, die wist ik uit mijn hoofd. Het was lekker, maar veel en het viel ook niet echt goed. Met buikpijn liep ik terug naar huis, daar heb ik op de bank gelegen en toen trok het weer weg.

Er zijn amper momenten dat ik me eenzaam voel. Ik vermaak me namelijk prima met lezen, appen met familie en vrienden (lang leve wifi!), auto rijden, stadjes bezoeken, foto's maken en uploaden, blog schrijven, kletsen met R&C. Maar als ik in mijn eentje in een restaurant zit, voel ik me toch minder blij. In de VS vond ik dat al niet tof, maar hier spreek ik de taal ook nog eens niet! Een gesprekje met de bediening zit er dus niet in. De Spanjaarden die ik ontmoet, ratelen of een eind weg, of zeggen gewoon helemaal niets tegen me. Ik neem ze het niet kwalijk, maar jammer vind ik het wel. Ik probeer echt Spaans te leren, maar kom steeds op Italiaans uit in mijn hoofd. Zelfs 'bedankt' wil ik bijna in het Portugees zeggen. Spaans is wel te doen om te lezen, maar spreken en verstaan is iets anders.

Vandaag is het Koningsdag in Nederland. Ik kreeg mooie foto's van mijn neefjes en nichtje in het oranje, aan de tompoucen... oh, dat had ik ook wel lekker gevonden! Als afleiding heb ik de was gedaan, opgehangen en een hele tijd op het dakterras gezeten bij R&C en zus. Ronald was naar de festiviteiten in Zwolle aan het kijken en ik keek half mee. Na anderhalf uur had ik mijn tweede boek uit en was de was droog. Dus dat weer opgeruimd.

Tegen 14u ben ik naar Osuna gereden, een half uur hier vandaan. Het tourist office was open en de mevrouw sprak zowaar Engels! Ik kreeg een kaart en een folder mee. Eerst heb ik een hele tijd om een tof terras gezet, halverwege de berg (oké, heuvel) waar dit stadje op gebouwd is. Ik bestelde cola light en een tapa... zalm op toast met philadelphia. Er lagen wit-grijze sliertjes op, die ik niet kon thuisbrengen. Ik zag anderen om mij heen hetzelfde hebben en ook de sliertjes opeten, dus ik dacht dat het vast geen kwaad kon. Ik weet nog steeds niet wat het was, maar het smaakte niet echt ergens naar. Leuke opvulling, niet echt een toevoeging, haha. Als iemand van jullie weet wat het was, hoor ik het graag!

Boven op de berg (heuvel) lag de universiteit, met een kolos van een kerk. Van buiten zag het er robuust uit, maar van binnen was het echt verrassend licht en ruimtelijk! De mevrouw bij het tafeltje kon ook Engels en vertelde me dat dit door de Renaissance kwam, toen ging men lichtere kerken bouwen. Er zou een rondleiding starten, maar die was alleen in het Spaans. Daar heb ik dus niks aan. Ik hoefde ook het klooster en bijgebouwen niet persé te zien. Ik heb daarom zelf rondgelopen in de kerk. Hij stond niet echt vol, maar in de zij-kapellen hingen wel allemaal katholieke schilderijen. Het altaar was echter over de op goud en versierd. Het was zó overdadig, dat ik het uit de toon vond vallen. Na de kerk heb ik nog wat door de straatjes gezigzagd. Je moet je indenken dat deze stad honderden jaren oud is en er toen geen auto's waren. Nu hebben we die wel en proppen we die door de smalle straatjes. We bouwen zelfs garages in onze monumentale huizen, waar we alleen met tien keer steken (voor en achteruit) onze auto in krijgen.

Toen ik weer thuis was, heb ik mijn laatste wraps gegeten. Ik moest wel vier dagen hetzelfde eten, want het vriesvak vriest niet echt (waar ik wel opgehoopt had). Dus morgen ga ik lekker uit eten, hoogstwaarschijnlijk in Córdoba. Maar goed, ik wilde nog wat meer over Osuna weten, omdat ik overal verwijzingen zag naar een toren met twee beren er aan vast geketend. Ze staan ook op het wapen van de stad. Ik heb de reden op Google niet kunnen vinden. Wél kwam ik er achter dat in Osuna in 2014 opnames zijn geweest voor seizoen 5 van Game of Thrones. Persoonlijk heb ik die serie nooit gezien (want niet op Netflix, maar HBO dacht ik), maar toch een leuk detail. De halve stad heeft toen meegedaan als figurant.

Dat was het weer voor vandaag. Toch best veel geschreven voor twee dagen vrij weinig gedaan te hebben. Hopelijk hebben jullie een leuke Koningsdag gehad en hebben jullie het niet te koud gehad. Hierbij mijn foto's. Zoals je ziet, trok de lucht ook dicht hier vandaag. Er wordt zelf regen met onweer voorspeld de komende twee dagen.

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.10153606620998589.1073741871.558143588&type=1&l=811a851159