Sunshine vs. Sunburn - welkom in Florida

Ik ben er! Jacksonville, Florida, aan de Atlantische Oceaan. Via airbnb heb ik een soort serre gehuurd naast een prachtig huis, in een buurt die... wisselend mooi en bouwvallig is. De huizen zijn mooi, maar niet allemaal even goed bijgehouden. Overdag 'hangen' er mensen op straat, heb niet de indruk dat ze een vaste baan (of werk in welke zin dan ook) hebben. Maar goed...

Gistermorgen (was dat echt pas gister?) bracht Stacey me met de kinderen naar Macon. Aldaar was dezelfde aardige mevrouw van Hertz, die me toch een bolide voor me had! Een Jeep Compass, niet normaal joh, ridiculous gewoon. Daar past mijn Suzuki Ignis wel twee keer in! Sadie en Finn hebben de auto even verkend en goedgekeurd. Daarna toch eindelijk op weg, een rit van 5 uur! Onderweg zo'n beetje elke 'rest area' van dichtbij bekeken, benen strekken en van de wc gebruiken maken (die echt heel schoon zijn en het zijn er vooral véél). Ik kwam er al vrij snel achter dat mijn auto een benzine-slurpend monster is... gok dat hij 1 op 10 rijdt. Beetje jammer. Gelukkig is de benzineprijs slechts 2,25 dollar per gallon, wat neerkomt op 55 eurocent per liter. Jaloers? Doe maar niet, ik moet 5000 km afleggen, reken dat maar uit.

Mijn tussenstop was Fernandina Beach, op Amelia Island. Om een voordehandliggende reden wilde ik naar deze plaats, haha. Het bleek ook nog eens heel mooi te zijn. Mooie straten met veel bomen, veel winkeltjes en restaurantjes. Het was al etenstijd en dus heb ik gegeten bij een restaurant bij de haven. Natuurlijk seafood: gefrituurde garnalen! Met patat van zoete aardappels, bijzonder, niet echt vies, maar dat hoef ik niet meer.

Daarna verder op weg naar Jacksonville, nog een uur rijden. De TomTom wilde me niet precies naar de plek van bestemming brengen, maar het lukte toch in één keer om de weg te vinden. Dus tegen 20u was ik op plek van bestemming. Gedoucht, koffer uitgepakt en naar bed.

Vandaag begon al heerlijk, de zon scheen, blauwe lucht. Lekker ontbijt op mijn eigen veranda. Ik besloot om naar St. Augustine te gaan, een stad ten zuiden van Jacksonville. De stad bestaat dit jaar 450 jaar en laat dat op elke lantaarnpaal, vuilnisbak, vlag, uithangbord etc. weten. Het was inderdaad een mooi centrum, met een fort, stadspoort en oude huizen. Maar het toerisme tierde welig, allemaal van die flutwinkels en restaurants op een rij. Ook ben ik als Europeaan denk ik te nuchter voor het begrip 'historic'. Als iets uit 1700-nogwat stamt, ben ik niet onder de indruk. Dus ik dwing mezelf om het dan maar vanuit het Amerikaanse perspectief te bekijken, haha.

Maar goed, ik was snel uitgekeken in het centrum en ben daarom naar Anastasia State Park gegaan. Daar was echt een prachtig strand en superrustig! Ik heb mijn eigen parasol (die heeft een jaar bij Stacey gelogeerd), een stoel van Stacey & Stephen en tassen neergezet -> mijn plekje op het strand toegeëigend. Ik heb alleen wat pootje gebaden, want de vlaggen waarschuwden voor sterke stroming en wildlife. Dat vond ik best eng klinken. En ik heb ze gezien hoor, dat wildlife. Eerst heb ik me zitten verbazen om enorme vogels (albatrossen?) die vanuit de lucht in het water duiken om vis te vangen. En later zag ik... dolfijnen! En geen kleintjes hoor, jemig, die waren echt geweldig! Eerst zag ik alleen vinnen, toen ook een klappende staart en toen sprong er één uit het water. Ik heb een gilletje geslaakt van blijdschap en dat doe ik nooit! Wow, wat was dat een cadeautje. Blijkbaar was het de normaalste zaak van de wereld, want de rest van de mensen keek niet op of om.

Op de terugweg kwam ik even in een file terecht. Het voelde alsof ik van mijn werk op weg naar huis was. Maar dit keer werd er netjes aangegeven dat er 3 mile verderop een crash was geweest. Dat klinkt ernstig, maar viel gelukkig mee. Ook de file duurde niet al te lang. Eenmaal thuis maar weer gedoucht en toen... zag ik dus dat ik toch wel verbrand ben. Ik heb heus gesmeerd, maar die parasol laat toch te veel zon door. Dus morgen ofwel meer smeren ofwel niet naar het strand. Dilemma's, dilemma's... Ik moet het er morgen wel van nemen, want het schijnt vrijdag te gaan onweren en stormen en zo. Dan ga ik op weg naar het westen, eerste stop is dan Tallahassee. Vind je dat geen geweldige naam?

Oh, trouwens, zo onderweg zie je best leuke dingen. En vaak denk ik dan, dat moet ik mijn blog noemen. Maar ik weet het niet meer, kan moeilijk onderweg aantekeningen maken. Maar één ding maakte zo'n indruk, dat ik dat nog kan noemen. Van alle reclames langs de weg, voor ziekenhuizen, advocaten, verzekeringen, was die van vandaag toch echt de bizarste. Een dokter bood zijn diensten aan voor het doen van een vasectomie, hij had er al 28.000 gedaan. Gelukkig stond er een foto van hemzelf bij en niet van zijn eh... zaakje/business. ;-)

Wil je foto's zien en zit je niet op Facebook? Dan moet je ze als het goed is tóch kunnen zien. Ga naar www.facebook.com/nanda.peters en ga dan naar Foto's en dan zie je de albums die ik gemaakt heb.