I'm on top of the world!
Door: Nanda
Blijf op de hoogte en volg Nanda
11 Februari 2010 | Verenigde Staten, New York
Goed, wanneer men naar New York reize, zal men zich een flexibele houding aanmeten. Ook neme men genoegen met onduidelijke verklaringen en redeneringen die niet te volgen zijn. Vanmorgen was het thema 'Sorry, ma'am, is closed...'.
Eerst naar Battery Park, voor de veerboot naar Ellis & Liberty Island. Je moet de kaartjes kopen in Castle Clinton, een soort van fort in het park. Maar ja, fort dicht. Geen uitleg, niks. Dan naar de steiger, waar een briefje hangt met 'Statue of Liberty closed'. Geen uitleg, niks. Dan het volgende gesprek...
Nanda: "Excuse me, sir. Why is there no ferry to the islands?"
Police man: "Sorry, ma'am, is closed."
Nanda: "So I see. Why?"
Police man: "Because of the weather, ma'am."
Nanda (zich druk makend, omdat ze een miss is en geen madam): "But the weather is BEAUTIFUL."
Police man: "I know, ma'am, but is closed, ma'am."
(Ik denk dat ik het zondag nog maar eens probeer.)
Aargh, het geduld van den Nederlander kent zo zijn grenzen, die geheel anders zijn dan die van den Amerikaan. Goed, ik op weg naar de TKTS Booth bij South Street Seaport. "Sorry, ma'am, can sell no tickets for Sat, just for t'day. You come back t'morrow, ma'am'." Dus morgen maar weer terug, om een kaartje voor een Broadway musical voor zaterdagmiddag te krijgen. Dit kan ook op Times Square, maar daar staat altijd een rij. We moeten morgen toch bij Seaport zijn, dus I'll be back, SIR.
Vervolgens maar impulsief besloten om naar het Empire State Building te gaan. En... "Yes, ma'am, we're OPEN. That's 20 dollar for 86th floor and 32 dollar for 102th floor." Dus ik naar de 86e verdieping, de 85e als je op zijn NLs telt. (ook zo wat, de begane grond is hier de 1st floor) Het duurt denk ik nog geen minuut voor je boven bent, onvoorstelbaar. Het uitzicht was echt schitterend, zie de foto's. Aan de ene kant van de toren werd je praktisch weggeblazen, terwijl het aan de andere kant zelfs warm was. Want ja, de zon scheen de hele dag, heerlijk! En mooi ook, met de sneeuw erbij.
Hierna dan maar wat cultuur opsnuiven, dus op naar het Guggenheim, om het dit keer van de binnenkant te bekijken (en de kunst natuurlijk). Daar aangekomen, een bordje: 'The museum is closed on Thursdays.' WAT? Geen uitleg, niks. Zoals ik al zei, het geduld van den Nederlander... etc. Goed, dan maar naar het Metropolitan Museum, toch vlakbij. Dat is dan wederom 20 dollar. Ze krijgen blijkbaar geen geld van de overheid ofzo... In Londen zijn alle musea gratis, dat is hier heel anders. Maar goed, ik ben er nu en zal het zien ook. Dus in 1,5 uur door het gebouw gerend, wat best knap is, omdat het echt gi-gan-tisch is! Heb hier en daar foto's gemaakt om later te kunnen zien waar ik langs gesjeesd ben. Heb heel wat Van Gogh's, Picasso's, Monet's, Renoir's en veeeel historische kunst voorbij zien komen.
Mijn voeten zijn inmiddels helemaal op. Ondanks de goede kwaliteit van mijn schoenen (van buurvrouw Jannie gekregen), echte Meindl's, doen mijn voeten na een uur lopen al pijn. Bovendien waren ze vandaag nog niet helemaal droog van de sneeuw van gister, dus heb nu twee kapotte plekken op mijn voeten. Ik heb al blarenpleisters gekocht, dus hoop dat dat gaat helpen morgen. Anders kan ik deze schoenen echt niet meer aan de komende dagen. Helaas, maar waar.
Nog wat wetenswaardigheden:
- Er zijn hier Melkert-banen in overvloed: sneeuwveger, deuropener, welkomheter, toiletschoonmaker (waardoor openbare toiletten prima schoon zijn!), wegwijzer, zoutstrooier, portier, etc.
- Treinen komen nooit op hetzelfde spoor aan. Pas 10 minuten voor vertrek staat op het bord op welk spoor je moet zijn. Dit levert een hilarisch tafereel op. Iedereen staat met zijn koffie of fastfood-maaltijd naar de borden te staren. Dan opeens geeft het bord het spoor aan en begeeft iedereen zich als een gek naar de deuren van dat spoor. Die zijn namelijk afgesloten door deuren, die (niet verrassend meer voor mij) naar je toe draaien. Het heeft wel wat weg van een ruimte met allemaal liften, als je niet wist dat ze naar treinsporen leiden. Soort van Chocolate Factory-idee.
Goed, dat is het voor nu. Ik realiseerde me gisteravond later pas, dat mijn verhaal van gister niet zo kort was als ik bedoelde, haha. Check ook de foto's weer en laat nog eens een berichtje achter! ;-)
Eerst naar Battery Park, voor de veerboot naar Ellis & Liberty Island. Je moet de kaartjes kopen in Castle Clinton, een soort van fort in het park. Maar ja, fort dicht. Geen uitleg, niks. Dan naar de steiger, waar een briefje hangt met 'Statue of Liberty closed'. Geen uitleg, niks. Dan het volgende gesprek...
Nanda: "Excuse me, sir. Why is there no ferry to the islands?"
Police man: "Sorry, ma'am, is closed."
Nanda: "So I see. Why?"
Police man: "Because of the weather, ma'am."
Nanda (zich druk makend, omdat ze een miss is en geen madam): "But the weather is BEAUTIFUL."
Police man: "I know, ma'am, but is closed, ma'am."
(Ik denk dat ik het zondag nog maar eens probeer.)
Aargh, het geduld van den Nederlander kent zo zijn grenzen, die geheel anders zijn dan die van den Amerikaan. Goed, ik op weg naar de TKTS Booth bij South Street Seaport. "Sorry, ma'am, can sell no tickets for Sat, just for t'day. You come back t'morrow, ma'am'." Dus morgen maar weer terug, om een kaartje voor een Broadway musical voor zaterdagmiddag te krijgen. Dit kan ook op Times Square, maar daar staat altijd een rij. We moeten morgen toch bij Seaport zijn, dus I'll be back, SIR.
Vervolgens maar impulsief besloten om naar het Empire State Building te gaan. En... "Yes, ma'am, we're OPEN. That's 20 dollar for 86th floor and 32 dollar for 102th floor." Dus ik naar de 86e verdieping, de 85e als je op zijn NLs telt. (ook zo wat, de begane grond is hier de 1st floor) Het duurt denk ik nog geen minuut voor je boven bent, onvoorstelbaar. Het uitzicht was echt schitterend, zie de foto's. Aan de ene kant van de toren werd je praktisch weggeblazen, terwijl het aan de andere kant zelfs warm was. Want ja, de zon scheen de hele dag, heerlijk! En mooi ook, met de sneeuw erbij.
Hierna dan maar wat cultuur opsnuiven, dus op naar het Guggenheim, om het dit keer van de binnenkant te bekijken (en de kunst natuurlijk). Daar aangekomen, een bordje: 'The museum is closed on Thursdays.' WAT? Geen uitleg, niks. Zoals ik al zei, het geduld van den Nederlander... etc. Goed, dan maar naar het Metropolitan Museum, toch vlakbij. Dat is dan wederom 20 dollar. Ze krijgen blijkbaar geen geld van de overheid ofzo... In Londen zijn alle musea gratis, dat is hier heel anders. Maar goed, ik ben er nu en zal het zien ook. Dus in 1,5 uur door het gebouw gerend, wat best knap is, omdat het echt gi-gan-tisch is! Heb hier en daar foto's gemaakt om later te kunnen zien waar ik langs gesjeesd ben. Heb heel wat Van Gogh's, Picasso's, Monet's, Renoir's en veeeel historische kunst voorbij zien komen.
Mijn voeten zijn inmiddels helemaal op. Ondanks de goede kwaliteit van mijn schoenen (van buurvrouw Jannie gekregen), echte Meindl's, doen mijn voeten na een uur lopen al pijn. Bovendien waren ze vandaag nog niet helemaal droog van de sneeuw van gister, dus heb nu twee kapotte plekken op mijn voeten. Ik heb al blarenpleisters gekocht, dus hoop dat dat gaat helpen morgen. Anders kan ik deze schoenen echt niet meer aan de komende dagen. Helaas, maar waar.
Nog wat wetenswaardigheden:
- Er zijn hier Melkert-banen in overvloed: sneeuwveger, deuropener, welkomheter, toiletschoonmaker (waardoor openbare toiletten prima schoon zijn!), wegwijzer, zoutstrooier, portier, etc.
- Treinen komen nooit op hetzelfde spoor aan. Pas 10 minuten voor vertrek staat op het bord op welk spoor je moet zijn. Dit levert een hilarisch tafereel op. Iedereen staat met zijn koffie of fastfood-maaltijd naar de borden te staren. Dan opeens geeft het bord het spoor aan en begeeft iedereen zich als een gek naar de deuren van dat spoor. Die zijn namelijk afgesloten door deuren, die (niet verrassend meer voor mij) naar je toe draaien. Het heeft wel wat weg van een ruimte met allemaal liften, als je niet wist dat ze naar treinsporen leiden. Soort van Chocolate Factory-idee.
Goed, dat is het voor nu. Ik realiseerde me gisteravond later pas, dat mijn verhaal van gister niet zo kort was als ik bedoelde, haha. Check ook de foto's weer en laat nog eens een berichtje achter! ;-)
-
12 Februari 2010 - 09:06
Zusje:
Hey, wat een leuke muts, zo te zien wel nodig! Veel sneeuw, en dan krijg je mooie plaatjes! Gaaf hoor! Weet je al naar welke musical je wilt?
Ik ga vandaag even een weekend naar mijn eigen flatje, heerlijk ff met Miffie knuffelen en in mijn eigen bed slapen.
Geniet van alles!!
Liefs en knuffel -
12 Februari 2010 - 09:09
Vader:
Mooi, mooi en nog een mooi.
Helemaal niet jaloers maar geniet enorm met je mee.
Ik kan me haast voorstellen hoe je je daar voelt.
Jammer dat je niet naar Ellis en Libberty Island kon, daar ligt de historie van miljoenen mensen die in Amerika een nieuw leven begonnen.
Kom je nog wel weer terug?
Blijf schrijven en foto,s nemen het is leuk om je te volgen.
Groooote knuffel, paps.
-
12 Februari 2010 - 16:01
Ellen:
Leuk verhaal weer en mooie foto's. Vooral die vanaf het Empire State Building, gave plaatjes! Ik wil ook! Haha.. Geniet er nog even van!!
Liefs van ons!! -
12 Februari 2010 - 16:59
Luuk:
Leuk stuk voor in de trein. Nu moet ik eruit, probeer later nóg meer te lezen. -
13 Februari 2010 - 12:50
Fennie :
Ha Nanda, ik dacht ik ga eens op je website kijken...: wat een verhalen en wat een indrukken! Geniet ervan! gr Fennie -
13 Februari 2010 - 19:57
Collega Petra:
Hey Nanda,
Vandaag heb ik eens rustig de tijd genomen om je reisverslag te lezen. Ben er zeer van onder de indruk, mooie foto's en je schrijft het zo leuk,ik ben helemaal jaloers. Veel plezier nog en we zien elkaar wel weer bij Achmea. Groetjes vanuit Bant.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
